Pages

Sunday, March 31, 2013

ထာဝရၿမဲ ၾကပါေစ ... ။





ကတိသစၥာမိုးေတြ သည္းေနခ်ိန္မွာ
သိကၡာက  ဆႏၵကို  လႊတ္ေပးလိုက္တယ္
ကမာၻေျမ တခြင္လံုး သာယာ သြားေတာ့
ေန ့ေတြ ညေတြ ကို သတိမရခဲ့ဘူး … ။

ဒီလိုနဲ ့ ….
မိုးစက္ေတြၾကား ပန္းပြင့္ေတြ
ေျကြက် ေျမခ ေနေတာ့
တြဲလက္ေတြ ကို ဆုေတာင္းမိတယ္
ထာဝရၿမဲ ၾကပါေစ …. ။




ေမာင္ဘုန္း 
 


Tuesday, March 26, 2013

လ တေပါင္း






လ တေပါင္း ေပမို ့
ပင္အိုမွာ စိမ္းႏု ပ်ိဳတယ္
ႏွင္းေငြမံႈ စိမ္းႏု ခိုလည္း
ေတာင္စြယ္မွာ ေရာင္နီျဖန္း လို ့
ေျမ ‘ ခ ’ တယ္ .....  ေလး ……. ။

လ တေပါင္း ေပမို ့
အခါေႏြဆန္း ေလေသြ ့ျပန္ေတာ့
ေတာင္က ညိဳ  ျဖဴတဲ့ ေစတီ
ဆည္းလည္းသံ မိုးယံထက္ဝယ္
‘ သာ ’ ရ တယ္ ....... ေလး ……. ။

လ တေပါင္း ေပမို ့
ပန္းထံုတဲ့ ေလ အေဝွ ့မွာ
ရြက္ေဟာင္းပ်ံ ေလမွာ ဝဲ ရွာ လို ့
လြမ္း ေတးဆို ဌက္ငယ္ ၾကဴး ရင္ျဖင့္
‘ လြမ္း ’ ရတယ္ေလး …….. ။



လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က ေရးခဲ့ဘူးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ ... ။ တေပါင္းလျပည့္ည နဲ ့ တေပါင္းရာသီ ကို လြမ္းေနရပင္မဲ့ စိတ္ထဲမွာ ေကာင္းကင္ျဖဴ တစ္ေယာက္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာကို စိတ္ပူေနမိရင္း လ တေပါင္း ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ေလာက္ ေရးမယ္လို ့ စိတ္ကူးထားတာ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။

ကဗ်ာေဟာင္းေလးနဲ ့ပဲ တေပါင္းလ ရဲ့ သာယာ ေအးခ်မ္းမႈ နဲ ့တူ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို ့ က်ေနာ္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား အတြက္ ဆုေတာင္းလိုက္ရပါတယ္ ... ။


ေမာင္ဘုန္း 




 

Monday, March 18, 2013

ကင္းလြတ္ေစခ်င္ၾကပါတယ္





လက္တစ္ဖက္ … ႏိႈက္ …
ဟာ … ခနဲ  …. ဆို
တိုးတိတ္ …. ရိႈက္ .. သြင္း
ဟင္းးး …. ခနဲ …ထုတ္ …
လိႈက္ … ခနဲ …. ရိႈက္
ငို သဲ့သဲ့ … ေႏွာ …
ဆို ၿငီး ကာ   …. ေျပာ …
ဆန္ မရိွေတာ့ပါ လား …….. ။

မရိွ ခဏ …..
စဥ္ကာ  …. အၿမဲ ..
လိုတာ …… မရ ….
ရတာ …. မေလာက္
အေျဖ ၾကည့္ …..  ေတာ့
ဘာရယ္ …. မသိ
ဘာမွ…. မရိွ
ဆင္းရဲ … အတိ
ျဖစ္ရေလ ….. ရွာ ….
ဘဝ ဆိုတာ ငိုခ်င္း ….. ငိုရင္း …… ။

ဟင္းးး …. ခနဲ …ထုတ္ …
လိႈက္ … ခနဲ …. ရိႈက္ ….
စီ ….. ခနဲ …. ရႈ  ……
လိႈက္ ကာ …. ရိႈက္ ကာ…..
 ငို ရ …….. ပါေတာ့ သည္  ….. ။


တစ္ကယ္ေတာ့ ဆင္းရဲ တယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာ က်ေနာ္ နဲ ့ ရင္းႏီွး ေနျပီးသာပါ ။ ကိုယ္တိုင္ အဲ့လို အေျခေန မဟုတ္ပင္မဲ့ က်ေနာ္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အျမဲလိုလို ေတြ ့ေနရတက္ပါတယ္ ။ ေနညိဳရင္ ဆန္ထုပ္ ေလးပိုက္ျပီ သူတို ့ရဲ ့ အိမ္ျပန္ ခရီးကို က်ေနာ္ မၾကာမၾကာ ေငးၾကည့္ဘူးပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ေျပာတဲ့ ဆင္းရဲတယ္ဆိုတာက လိုတာမရ ၊ ရတာမလို စိတ္ဆင္းရဲ  ရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ … လူအလို နတ္မလိုက္ႏိုင္ …. ဆိုတဲ့ ျမန္မာ စကားပံု လို လူတိုင္း ေန ့စဥ္လိုလို စိတ္ဆင္းရဲ ရတာေတာ့ သဘာဝက်တဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ ။ အခုေျပာတဲ့ ဆင္းရဲ ျခင္း ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အသက္ရွင္ေနထိုင္မို ့ စားဝတ္ေနေရး ဆင္းရဲ ျခင္းေပါ့ …. ။

ကမာၻ ့လူဦးေရ ရဲ့ သန္း (million) ၇၈၀ ဟာ ေန ့စဥ္နဲ ့ အမွ် အစားအစာ လိုအပ္ေနတယ္တဲ့ ။ ဒါက ၉/၁၀/၂၀၁၂ ရက္စြဲပါ UN hunger report  တစ္ခုမွာ ေတြ ့လိုက္ရတဲ့ အေရအတြက္ပါ ။ ေနာက္တစ္ခုက ၂၁ရာစုမွာ လူသားေတြ အတြက္  အၾကီးမားဆံုး ရန္သူဟာ ဆင္းရဲမြဲေတ မႈ ပါ တဲ့ …. ။ တကယ္ပဲ က်ေနာ္တို ့ အတြက္ ဆင္းရဲျခင္းဟာ ရန္သူ ျဖစ္ေနမလား ။ ဆင္းရဲျခင္းဆိုတာ ဟာ မခ်မ္းသာတဲ့ က်ေနာ္တို ့ ျမန္မာ ေတြအတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဟိုအရင္ကတည္းက လည္းရိွခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ကဗ်ာေတြဖတ္ရင္း စေလဦးပုည ရဲ့ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ မွာ …

အကာဆူးခက္ အင္ဖက္အမိုး
က်ဴရိုးတိုင္ထူ ေနပူက်ဲက်ဲ ၀က္သိုက္ထဲတြင္
အုပ္ခဲေခါင္းအံုး အိုးတစ္လံုးဖ်ာမရွိ
ဘူမိကဗၺလာ ေျမမွိဳ့ယာႏွင့္
ခ်ဴျခာေတာ္မူလွေသာ ……

အခုလို ေရးဖြဲ ့ထားတာကို ၾကည့္ မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို ့ ျမန္မာေတြမွာလည္း  ဟိုအရင္ကတည္း ဆင္းရဲျခင္းဆိုတာ ရိွတယ္လို႕ထင္မိပါတယ္ ။ အခုလို အေျခအေနေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းဆိုတာဟာ က်ေနာ္ တို ့ ျမန္မာ ေတြအတြက္ အထူးအဆန္း မျဖစ္သလို ယဥ္ပါးေနတဲ့ စကားလံုး လည္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ စာနာစိတ္အေျခခံ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူမ်ိဳး မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ အမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ ့ သူေတြကို တက္ႏိုင္သေလာက္ လႈဒါန္း ၾကသလ ို၊ တခ်ိဳ ့ ဆိုရင္ မရိွတဲ့ၾကားကပဲ မြန္ျမတ္စြာ မွ်ေဝ လႈဒါန္း တက္ၾကပါတယ္ ။ အခုလို လႈဒါန္း က် ပင္မဲ့ ဆင္းရဲသူမ်ားအတြက္တာ့ ခဏတာ သာ ဆင္ေျပျပီ ဆင္းရဲျခင္း တြင္းနက္ၾကီးက မထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ လူပတ္ဝန္က်င္ တစ္ခု ဆင္းရဲေနျခင္းဟာ အဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ အတြက္ ထိခိုက္မႈေတြ ျဖစ္ေစ သလား ဆိုတာ က်ေနာ္ တို ့ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္ သူတို ့ ပါသာ အလုပ္မလုပ္လို ့ ဆင္းရဲၾကတာ က်ဳပ္တို ့နဲ ့ ဘာဆိုင္လို ့လဲလို ့ အေပၚယံအေတြး အခ်ိဳ ့လည္းရိွပါတယ္ ။

ဆင္းရဲျခင္းမွ တစ္ဆင့္ လူပတ္ဝန္းကို ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတာေတာ့ သတိျပဳသင့္ပါတယ္ ။ အစားအေသာက္ ဆင္းရဲေနရတဲ့ မိသားစုမွာ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ ့တဲ့ အေျခအေန အလိုလို ေရာက္သြားပါတယ္ ။  ဒီအေျခအေနမွာ ကူးစက္ေရာဂါဆိုတာမ်ိဳးက အခြင့္ေကာင္းေပါ့ ။ အဲ့ကေန ့ တစ္ဆင့္ ပတ္ဝန္းက်င္းကို ကူးစက္ေတာ့တာပါပဲ ။ ေနာက္တစ္ခုက လူမႈဆက္ဆံ ေရးပါ ။ အေနအထိုင္အစားအေသာက္ ဆင္းရဲတဲ့ မိသားတစ္စုမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရးကို တည္ေဆာက္လို ့မရတာ ေတြ ့ပါတယ္ ။ ဥပမာ အေနနဲ ့ ေျပာရရင္ မိဘ နဲ ့ သားသမီး ဆက္ဆံေရး ကေနအေျချပဳျပီး ဆိုးရြားတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရးစရိုက္ တစ္ခုျဖစ္လာေစပါတယ္ ။ ဒီ စရုိက္ဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ကူးစက္ေစတာေပါ့ ။ အရမ္းဆိုးတဲ့ အေျခေနကေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းကို အေျချပဳျပီး ရာဇဝတ္မႈ ေတြ ျဖစ္ျခင္းပါပဲ ။

ဒါဆိုရင္ ဆင္းရဲျခင္းဆိုတာ ဟာ မဆင္းရဲ တဲ့ သူေတြ နဲ ့လည္း ဆိုင္တယ္လို ့ ဆိုရင္ မွားေနမလား … ။ မဆိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အေနသာၾကီးပါ ။ ဆိုင္တယ္ ဆိုရင္ေရာ က်ေနာ္ တို ့ ဘာလုပ္သင့္ပါလည္း … ။ ၾကီးမား တဲ့ သစ္ပင္ကို  ျပိဳလဲသြားေအာင္ ခဲေသးေသး နဲ ့ေပါက္ေနသလို ဆိုပင္မဲ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အစျပဳျပီး အားလံုး တက္စြမ္းသေလာက္ လုပ္ၾကမယ္ဆို ဒီ သစ္ပင္ၾကီး မျပိဳလဲ ရင္ေတာင္ ဆက္လက္မၾကီးထြားႏိုင္ေတာ့ ဘူးလို ့ ထင္မိပါတယ္ …။ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတာေတာ့ ဦးေဆာင္မႈ ့ပါပဲ ဆင္းရဲျခင္းအတြက္ ေစာင့္ၾကည့္ ၊ မွတ္တမ္းတင္ ၊ သူတို ့အတြက္ အလုပ္ကုိင္ အခြင့္လမ္းနဲ ့ လူေန မႈ ဘဝ ေတြ ကို ျမွင့္တင္ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ အစိုးရအဖြဲ ့ျဖစ္ေစ ၊ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ ့ျဖစ္ေစ ၊ စနစ္တက် ဖြဲ ့စည္းျပီး က်ေနာ္ တို ့ အားလံုးက တက္စြမ္းသမွ် ပါဝင္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ တို ့ ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ ဆင္းရဲျခင္း ဆိုတာကို ရဲရဲၾကီး ရင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို ့ ထင္မိပါတယ္ ။

တစ္ကယ္ေတာ့  က်ေနာ္တို ့ဟာ သေဘာၤပ်က္ထဲမွာ ေရမကူးတက္ပဲနဲ ့  သူမ်ား ေတြ ေရနစ္မွာကို စိုးရိမ္ ေနရတဲ့ အေျခေနမ်ိဳးပါပဲ ။ က်ေနာ္ တို ့ မဆင္းရဲ ပင္မဲ့ မခ်မ္းသာဘူးေလ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ က်ေနာ္ တို ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာ့  အားလံုးပဲ ဆင္းရဲျခင္းက …………..  ကင္းလြတ္ေစခ်င္ၾကပါတယ္  ………… ။ 


သီခ်င္းေဟာင္းေလး တစ္ပုဒ္ ေလာက္ နားေထာင္ေပးပါ ..... ။





 ေမာင္ဘုန္း





Tuesday, March 12, 2013

ရိုးရွင္းတဲ့ သက္ရိွ လူသား





လံွစိုက္ရာေျမနိမ့္ …. ဆိုရမလား ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္လို ့ ေျပာရမလား… ။ လွံလာစို္က္လို ့ ေျမ နိမ့္သြားတာလား … ။ ေျမနိမ့္ လို ့ လွံ လာစိုက္ တာလား … က်ေနာ္ မသိပါ ။ က်ေနာ္ တို ့ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာ မရိွအတူရိွအတူ ေန ့ရက္ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့ဘူးတယ္ ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ ့ ကုသိုလ္မ်ားမ်ား မလုပ္ျဖစ္ပင္မဲ့ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။

အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းပါတယ္ ။ မျမဲျခင္းတရားဆိုတာ သိပင္မဲ့ ဘယ္လိုမွ ေျဖမရ ပါ ။ ဒီေန ့ ည ၆နာရီ ၁၅မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္မွာ သူမ်က္လံုးကို ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိတ္ျပီးျပီ ဆိုတာသတင္းၾကားေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အရာရာျငိမ္သက္ သြားသလို ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာေပါ့ ။

လူဘဝ ဆိုတာရိုးရိုးေလးပါ .. ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ရႈပ္ယွက္ခက္ေနတာ လည္း က်ေနာ္ မေတြးတက္ေတာ့ဘူး ။ က်ေနာ္ပဲ အေတြးလြန္ေနသည္ေလာ … ။ လူ အခ်င္းခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ဆို တာ မရိွဘူးလို ့ က်ေနာ္ အခုထိ မယံုႏိုင္ေသးဘူး ။ ရင္ထဲမွာ ေမးခြန္းေတြအတြက္  က်ေနာ္ အိပ့္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးပါ … ။ လက္ေတြ ့ဘဝၾကီးက က်ေနာ္ သိခဲ့တာေတြနဲ ့ ေတာ္ေတာ္လြဲေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ဟာ အမွန္မဟုတ္တာေတြ ကို သင္ယူခဲ့မိတာမ်ားလား … ။

မေန ့ ညေန ၄နာရီခြဲတိတိမွာ မေတာ္တဆျဖစ္ပါတယ္ … ။ အေရးေပၚအေျခေနနဲ ့ ေဆးရံုကို ၅ နာရီေလာက္ေရာက္ပါတယ္ ။ တာဝန္က်ဆရာဝန္က အေရးေပၚခြဲစိတ္မို ့ လိုအပ္တယ္လို ့ မွတ္ခ်က္ေရးထားပင္မဲ့ ။ ၂၄ နာရီ ၾကာေစာင့္ရျပီ ယေန ့ညေန ၅နာရီ ထိုးေလာက္မွ ခြဲစိတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ … ။ ၆နာရီ ၁၅ မွာေတာ့ ခြဲစိတ္မူ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္ ။ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ေတာ့ ဆံုးရံႈးသြားပင္မဲ့ က်န္တစ္ဖက္ကိုေတာ့ ဘာမွ မထိခိုက္ေတာ့ပါဘူး ။ ခြဲစိတ္မို ့ ေစာင့္ရတဲ့ ၂၄ နာရီ အတြင္း လူေတြ ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္သြားမိပါတယ္ ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ဆို တာ သူတို ့ဆီမွာ မရိွပါဘူး ။ ေသေရးရွင္ေရ အေျခေနမွာေတာင္ ကိုယ့္အတြက္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြ ။  ၾကားရတဲ့ နားေတြ ျမင္ရတဲ့ အျပဳအမႈေတြ မယံုႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ။

တစ္မိုးေအာင္မွာ အသက္ရွင္ ၾကတာခ်င္းတူတူ IC ဆိုတာရိွမွ လူလို ့ သတ္မွတ္မည္ေလာ ။ ဥပေဒ ဆိုတာက လူတစ္ေယာ္ရဲ့  အသက္ ထက္အေရးၾကီးေနတာလား ။

က်ေနာ္ ဟာ ဥပေဒ ပညာကို ေက်ေက်နပ္နပ္စိတ္ဝင္တစားသင္ယူခဲ့ ဖူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ ။ ဥပေဒဆိုတာ က်ေနာ္ တို ့ လူသားေတြ ရဲ့ ဘဝ အတြက္  လံုျခံဳမႈ နဲ ့ သာတူညီမွ် ျဖစ္ေစမႈ ကို ေဖာ္ေဆာင္တယ္လို ့ ယံုၾကည္ထားသလို အဲ့လို ျဖစ္ေစတယ္လိုပဲ သင္ယူခဲ့ရတာပါ ။ အခုလက္ေတြ ့ဘဝၾကီးမွာေတာ့ က်ေနာ္ သိတာေတြ မွားကုန္ပါျပီ ။ က်ေနာ္က အမွားေတြကိုပဲ အသင္ယူမိခဲ့တာလား .... ။ လူတစ္ေယာက္ ေသေရးရွင္ေရးမွာ ဥပေဒ က ပထမ လူအသက္က ဒုတိယ ေနရာ မွာေနခဲ့ရပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ က်ေနာ္ တို ့က အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစားျဖစ္ေနလို ့ပါ … တဲ့ ။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ျပည့္ေတာ့မယ္ လူဘဝၾကီးထဲမွာ ရွင္သန္ခဲ့ရတာ အခုမွ ကိုယ့္ကိုယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစား ျဖစ္ေနပါလားလို ့ ေတြးမိတာ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ညံံ့လြန္းတယ္လို ့ အရွက္ရမိပါတယ္ ။

လူ …  အခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ နဲ ့အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ဆိုတာ ရိွေနသမွ်ေတာ့ သာတူညီမွ်ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေရႊခ်ထားပါေစ … ေသြးေတြ စြန္းေနအံုးမည္ ။ အဖြဲ ့တစ္ဖြဲ ့ ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၊ တစ္စံုတစ္ဦးက ေပးမွ ရတာ လူ ့အခြင့္အေရးတဲ့လား …. ။ ေပးမွရတာ အခြင့္အေရးတဲ့ ……. ။ ဒီေလာက္နဲ ့တင္ ေတာ္ေတာ္ ရီစရာေကာင္းေနပါျပီ ။ ဒါကို အားမရလို ့ လူ ့အခြင့္ေရး ဆိုျပီ ေရႊေရာင္ေခါင္းစီးေတြနဲ ့ သဘာဝ တရားၾကီးကို မိႈင္းတိုက္ခံေနရတာကို လက္ခုပ္တီးေပးရမည္ေလာ …. ။

 ေပးမွရတာ အခြင့္အေရး မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္သူမွေပးစရာမလိုပါဘူး ။ သဘာဝေလာကၾကီးက ေပးျပီသာပါ ။ လူတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္တာ သဘာဝကေပးတဲ့ အခြင့္အေရးပါ ။ အသက္ရွင္ခြင့္ရေအာင္ ကာကြယ္ေပးတာမွ လူ ့အခြင့္ေရးေဖာ္ေဆာင္တာပါ ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္စံုတစ္ဦးက အသက္ရွင္ခြင့္ ေပးမွ ၊ အသက္ရွင္မို ့ ခြင့္ေတာင္းမွ ရတာကို လူ ့အခြင့္ေရးလို ့ ဆိုခ်င္ၾကတာလား ..... ။

က်ေနာ္ တို ့ ရွင္သန္မို ့အတြက္ စိတ္မပါတဲ့ ပါတီ ဆိုတာ ဝင္ရမွာလား ... ။ ေနရင္းထိုင္ရင္းဒုကၡသည္ လုပ္ရမွာလား ... ။ ရွင္သန္မႈအတြက္ သနားခံ ခိုလံုခြင့္ေတာင္းရမွာလား ။ ႏိုင္ငံသား ၊ ႏိုင္ငံျခားသား ျဖစ္တည္မႈ က ေသေရးရွင္ေရးထက္အေရးၾကီးေနတာလား .. ။ ပညာတက္ ၊ ပညာရွင္မ်ားရဲ့ တန္းတူအခြင့္အေရး ဆိုတာရယ္ လႈ ့အခြင့္ေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြေအာက္မွာ က်ေနာ္ တို ့ ဘဝေတြ လံုျခံဳမႈ ကင္းမဲ့ေနတာ ဘယ္သူသိႏိုင္မွာ .... လည္းဗ်ာ ..။

တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ တို ့ဆိုတာ သဘာဝ ေလာကၾကီးထဲက ဘာမွ မထူးဆန္း တဲ့ လူသားေတြပါပဲ ။ ဒုကၡသည္လည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ ခိုလံုတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္ငံသားလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္ငံျခားသားလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ အရမ္း …. အရမ္း …. ကို    ရိုးရွင္းတဲ့ သက္ရိွ လူသား …… ေတြပါ …။


ေမာင္ဘုန္း





Monday, March 11, 2013

ေရႊလို ့ ေခၚၾကတဲ့ က်ေနာ္ တို ့ ျမန္မာေပါ့ဗ်ာ


ဒီေ န ့ညေန ၄နာရီ ခြဲ ထိထိအခ်ိန္ အလုပ္ထဲမွာ accident တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္ ။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးထိသြားပါတယ္ ။ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းေဆးရံုပို ့ ျပီး ၅နာရီ ခြဲအခ်ိန္မွာ ၾကားရတဲ့ သတင္းကေတာ့ က်ေနာ္ ရင္ထဲ အတိုင္းအဆမရိွ ခံစားလိုက္ရပါတယ္ .... ။ သူရဲ့ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ခြဲထုတ္ပစ္ရမယ္တဲ့ ... ။ သူ ့ မ်က္လံုး တစ္ဖက္ ဆံုးရံႈးရေတာ့မယ္ ။ ဒီသတင္းကို စက္ရံုမွာ ပထဦးဆံုး သိရတဲ့ သူကေတာ့ က်ေနာ္ အပါဝင္ သံုးေယာက္ပါ ... ။ သူေဌးက အလုပ္သမား ၆၀ ေက်ာ္ အားလံုး ဒီသတင္းကို သိရရင္ ဘယ္သူမွ အလုပ္ဆက္လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို ့ ေျပာျပီး ၊
ေနာက္ ၂နာရီ ေလာက္မွ အားလံုးကိုသူကိုယ္တိုင္ ေျပာျပမယ္ဆိုျပီး ပထမဆံုးသိတဲ့ က်ေနာ္ တို ့ကို ၂နာရီေလာက္ ဒီသတင္းကို ဘယ္သူမွ မေျပာမို ့ ကူညီေပးပါလို ့ ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့လည္း ဘယ္သူကိုမွ မေျပာခဲ့ပါဘူး ။ နာရီ ဝက္ အၾကာမွာေတာ့ ဆိုက္က တာဝန္ခံေတြပဲ ကို သူေဌး ကိုယ္တိုင္လိုက္ေျပာျပီး ေဆးကုသမႈ ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ေၾကာင့္ ရွင္းျပပါတယ္ .... ။

အဲ့မွာ ဆိုက္တာဝန္ခံ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးက ေဆးရံုကို လိုက္သြားျပီ လက္ရိွ သူေဌး ဦးေဆာင္ျပီးလုပ္ေနတဲ့ ေဆးကုသမႈ ကို ဝင္ေရာက္ ဦးေဆာင္လိုက္ပါတယ္ ... ။ တရာဝင္ ငါ ဦးေဆာင္ျပီးလုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ လက္ရိွ အေျခအရ ခြဲစိတ္ကုသမို ့ အခက္ခဲေလး တစ္ခုရိွေနပါတယ္ ။ ဒါေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာခ်င္ပါဘူး ။ ဒီေတာ့ သူေဌးျဖစ္သူ ပါးနပ္စြာ ေဘးထြက္ျပီး မင္းတို ့ စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ က်သမွ် ငါ ေပးမယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ဒီစာကို ေရးေနခ်ိန္ မွာ ၁၁ နာရီ ခြဲပါျပီ လူနာက အခုထိ ခြဲစိတ္ခန္းထဲ မဝင္ရေသးပါဘူး ။ က်ေနာ္ ရင္ထဲက ေဒါသ က ဘယ္လိုမွ ထိန္းမေအာင္ပါပဲ ။

ေခါင္းေဆာင္ဆို တက္ရင္ သိရင္ လုပ္ပါ ။ တက္ေယာင္ဝါးေတာ့ မလုပ္ရဘူး ။  ျဖစ္စဥ္က ရိုးရိုးေလးပါ လုပ္ငန္ခြင္မွာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ မေတာ္တဆမႈ ပါ ။ တာဝန္ရိွတဲ့ သူက သူေဌးပါ ။ သူတာဝန္ယူ လုပ္ေနတာ ကို က်ေနာ္ တို ့က ေဘးေန ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္ မေကာင္းရင္ မေကာင္းဘူးလို ့ ျပက္ျပက္သာသာ ေျပာယံုပဲ  .... ။

အခုေတာ့ သိသလို တက္သလိုနဲ ့ တစ္ကယ္ ခံစားေနရတာ က လူနာပါ ... ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာေရာ ေဒါသျဖစ္တာေရာ အစံုပဲ ။ ခက္တယ္ လူေတြ နည္းနည္းေလာက္သိရင္ ဟုတ္လွျပီထင္ေနၾကတယ္ ။ ေနဝင္မိုးခ်ဴပ္ က်ေနာ္ တို ့ ဘဝေတြ ကို ပိုက္ဆံ နဲ ့ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးေရာင္းစားခံေနရတာခ်င္းတူတူ ။ ပြဲလန္ ့တုန္း ဖ်ာခင္းၾကတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့အတြက္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ ဆိုတာ ဘာမွ မရိွဘူးဆိုတာ အားလံုး သိျပီးသာပါ ။

ျဖစ္တာက ျဖစ္ျပီးသြားျပီ မ်က္လံုးတစ္ဖက္လည္း ဆံုးရံႈး ခဲ့ရျပီ ။ အခု သံစ က အထဲမွာရိွေနေသးတယ္ တဲ့ ေနာက္ တစ္ဖက္ပါ မဆံုးရံႈးမို ့ အျမန္ခြဲစိတ္ ရမယ္ ။ သူအတြက္ တရာမွ်တမို ့ တန္ရာတန္ေၾကးရမို ့ အဆိုးထဲကပဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မို ့ က်ေနာ္ တို ့ ဘက္က စည္းလံုးေနရမဲ့ အေျခေနမွာ အခုေတာ့ ဘယ္လိုမွ စုစည္းမရေအာင္ ေဒါသေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့ .... တယ္ ။ အဲ့ဒါ ေရႊလို ့ ေခၚၾကတဲ့ က်ေနာ္ တို ့ ျမန္မာေပါ့ဗ်ာ ... ။



ေမာင္ဘုန္း