တန္းတူအခြင့္အေရး ႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္း

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါ ။ အခ်ိန္ေလးရတာနဲ ့ ေတြးမိတဲ့အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုကို ေလ့လာဖတ္ရႈရင္း က်ေနာ္ရဲ့ ယူဆခ်က္မ်ားနဲ ့ေပါင္းစပ္ကာ ဒီ Post ေလးကို ေရးမိတာပါ … ။ လြတ္လပ္စြာပဲ က်ေနာ္ရဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ေလးကို ခ်ေရးမိပါတယ္ ။ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ “ တန္းတူအခြင့္အေရး ႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္း ” လို ့ အမည္းေပးလိုက္မိပါတယ္ ။

ယေန ့ အခ်ိန္ မွာ “ လူ ့အခြင့္အေရး …. လူ ့အခြင့္အေရး ”ဆိုျပီး ႏိုင္ငံတိုင္းေျပာေနၾကတာ သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြ က သက္ေသ ပါပဲ ။  ဒါပင္မဲ ့ တစ္ေန ့တျခား ၾကီးထြားေနတဲ့ လူတန္းစားကြာဟမႈ ့ကိုေတာ့ က်ေနာ္ တို ့လို ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ လူတန္းစားမ်ား မ်က္ျမင္ကိုယ္ ေတြ ့ပါပဲ ။ လူတန္းစားကြာဟမႈ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ပါဘူး အရင္းရွင္  အုပ္ခ်ဴပ္မႈ ေတြပါ ေတြ ့ရတတ္ပါတယ္ ။ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ဒါကို ၂၁ ရာစုရဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုလို ့ သတ္မွတ္ထားပါတယ္ ။

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ပါေစ “ လူသားတိုင္း တန္းတူအခြင့္အေရး ” ရိွရမည္ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားကေတာ့ အားရစရာပါပဲ ။ တစ္ကယ္ပဲ က်ေနာ္တို ့လူသားမ်ားတန္းတူအခြင့္အေရး ရႏိုင္မွာလား … ? ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ပါဝင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ ေဘးကေနကာ  လက္ခုပ္တီးျပီး ေမွ်ာ္လင့္ရတာေပါ့ ။ က်ေနာ္တို ့လူသားတိုင္းမွာ စာနာတတ္တဲ့ စိတ္အေျခခံေလးေတာ့ ရိွတတ္ၾကပါတယ္  ။ ဘယ္သူမဆို ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ သူကို ေတြ ့ရင္ အနည္းနဲ ့ အမ်ားေတာ့ သနားတက္ၾကတာ လူ ့သဘာဝပါပဲ ။ ဒီလို ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့ လူတန္းစားမ်ားအတြက္ တန္းတူအခြင့္အေရးဆိုတာ အေမွာင္ကမာၻထဲက ဖေယာင္းတိုင္ေလး တစ္တိုင္လို တန္ဖိုးရိွလွ ပါတယ္ ။

  

တန္ဖိုးရိွလွတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးလို လူသားတိုင္း တန္းတူအခြင့္အေရး ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္၏ ။ မျဖစ္ႏိုင္၏ ဆိုတာေလးကို က်ေနာ္ ဥာဏ္မွီသေလာက္ စဥ္းစားမိရင္း ၊ လႈ ့အခြင့္အေရးဆံုးခဲ့ရတဲ့ မွတ္တမ္း သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြ ကိုလည္း  ဖတ္ရႈမိခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ တန္းတူအခြင့္အေရး ဆုိတာအတြက္ အတားအဆီးေလးတစ္ခု ကို သတိျပဳမိပါတယ္ ။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့  “ ဓေလ့ထံုးတမ္း ” ဆိုတာပါပဲ … ။

ကမာၻေပၚမွာ မတူညီတဲ့ လူမ်ိဳးေတြဟာ မတူညီတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ ၊ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ့ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွတာေၾကာင့္  လူသားတိုင္းအတြက္ တန္းတူအခြင့္အေရးဆိုတာဟာ တခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာ ဓေလ့ထံုးတမ္း ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေအာက္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာေတြကို အထင္အရွားေတြ ့ရပါတယ္ ။  အျဖစ္မ်ားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုကေတာ့ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ခြဲျခားခံရျခင္း ပါပဲ ။ ဓေလ့ထံုးတမ္း အမ်ားစုမွာ အမ်ိဳးသားေတြဟာ ျမင့္ျမတ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားမ်ားသာ အုပ္ခ်ဴပ္သူ လူတန္းစားပဲ ျဖစ္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ ။

ဥပမာတစ္ခုအေနႏွင့္ေျပာရရင္ နီေပါႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ေျမယာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရိွသလို ဘဏ္စာရင္း ထားပိုင္ခြင့္မရိွပါဘူး ။ ဒါအျပင္ သမီးျဖစ္သူက အေဖကို အားကိုးရတယ္ ။ ဇနီးလုပ္သူက ခင္ပြန္းကို အားကိုးရတယ္ ။ အေမလုပ္သူက သားသမီးကို အားကိုးရတယ္လို ့ ဓေလ့ထံုးတမ္း တစ္ခုလို လက္ခံ ယံုၾကည့္ခဲ့တာ ေတြ ့ရပါတယ္ ။ နီေပါႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ က်မွ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေျမယာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ၊ ဘဏ္စာရင္း ထားရိွခြင့္ ဆိုတဲ့ တန္းတူအခြင့္ေရးတခ်ိဳ ့ နီေပါအမ်ိဳးသမီးလူထု ခံစားႏိုင္ခဲ့ရတာပါ ။ ဒီျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တန္းတူအခြင့္အေရးဆိုတာအတြက္ ဓေလ့ထံုးတမ္း ကို ပယ္ဖ်က္ရတယ္ ဆိုတာပါပဲ ။ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ခြဲျခားခံရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဓေလ့ထံုးတမ္းကို အေျချပဳေနတာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေတြ ့ ရပါတယ္ ။

က်ေနာ္ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ျမန္မာႏိုင္ငံလူ ့အခြင့္အေရး

လႈပ္ရွားမႈ ေတြထဲက  လိင္လုပ္သားမ်ားအတြက္ တန္းတူအခြင့္ေရးဆိုတာပါပဲ ။ လိင္လုပ္သားမ်ား တန္းတူအခြင့္အေရး ဆိုတဲ့အေၾကာင္းအရာဟာ ျမန္မာ့ရိုးရာဓေလ့ထံုးတမ္း ကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနပါ ။

လိင္တူျဖစ္ေစ ၊ ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ေစ ဒီလုပ္ငန္းဟာ ျမန္မာ့ရိုးရာ ဓေလ့ထံုးတမ္း နဲ ့ ကိုက္ညီမႈ ့ မရိွဘူးဆိုတာ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ မရိွေလာက္ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ ျပည့္တန္ဆာႏိွပ္ကြပ္ေရးဥပေဒကို ျပဌာန္း ခဲ့ျပီး တစ္ႏွစ္ထက္မပိုတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးကို ထားရိွခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ သံုးႏွစ္ထက္မပိုတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ ခ်ႏိုင္သည္အထိ ျပင္ဆင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္ ။ ဒီဥပေဒဟာ ထိေရာက္မႈ ့ရိွမရိွဆိုတာေတာ့ တစ္ေန ့တျခားအေရအတြက္တိုးေနတဲ့ လိင္လုပ္သားမ်ားက သက္ေသပါပဲ ။

ယေန ့ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရိွတဲ့ လိင္လုပ္သားမ်ားကို တန္းတူအခြင့္ေရးဆိုတာနဲ ့ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြာဟမႈ ့ၾကီးမားေနတာေတြရျပန္ပါတယ္ ။ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ျခံဳၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တရားမဝင္ဆိုတဲ့ စကားရပ္ေၾကာင့္ လူသားအခ်င္းခ်င္း ညွင္းပန္ႏိွက္စက္ ခံရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြထိ ရိွေနတယ္ဆိုတာ အားလံုးလည္း သိေလာက္မွာပါ ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က တရားမဝင္ ဆိုတဲ့ စကားရပ္ေအာက္မွာ လိင္လုပ္သားမ်ားရဲ့ က်န္းမာေရးအသိ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာေၾကာင့္  လိင္မွတစ္ဆင့္ကူးစက္ေစတဲ့ ေရာဂါမ်ား က်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ သိသိသာသာ တိုးပြားလွ်က္ရိွတယ္ဆိုတာ က်န္းမာေရးစာမ်က္ႏွာေတြက သက္ေသတည္လွ်က္ပါ ။

အခုလို လိင္မွတစ္ဆင့္ကူးစက္ေစတဲ့ ေရာဂါမ်ား တိုးပြားေနတာဟာ တနည္းအားျဖင့္ ျပည္သူ ့က်န္းမာေရးကို တိုက္ရိုက္ထိခိုက္လွ်က္ ရိွေနပါတယ္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန ၊ UNAIDS ၊ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔တို႔ ရဲ့ ပူးေပါင္းတြက္ခ်က္ထားသည့္ ''HIV Estimates and Projections Asian Epidemiological Model Myanmar 2010-2015  ''တြင္ ပါရိွတဲ့ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ HIV ပိုးကူးစက္ခံရသူ ႏွစ္သိန္းဝန္းက်င္ခန္ ့ ရိွျပီး တစ္ရက္ကို ၂၃ဦးခန္ ့ ကူးစက္ခံေနရတယ္လို ့ ေဖာ္ျပထားပါတယ္ ။  ဒီျဖစ္ရပ္မ်ားကို ျခံဳျပီးၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ျပည့္တန္ဆာႏိွပ္ကြပ္ေရးဥပေဒရဲ့  တရားမဝင္ဆို တဲ့စကားရပ္ကို အေျချပဳေနတယ္လို ့ က်ေနာ္ အေနႏွင့္ ယူဆမိတယ္ ။

က်ေနာ္ရဲ့ blogger မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား ခဗ်ာ …. လိင္လုပ္သားမ်ား တန္းတူအခြင့္အေရး ဆိုတာအတြက္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္းကို ပယ္ဖ်တ္ျပီး ဥပေဒျဖင့္ စီစစ္ထိန္းခ်ဴပ္ကာ ျပည္သူ ့က်န္းမာေရးအတြက္ ျပဳလုပ္သင့္သည္ေလာ …..  ????? ။ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္းကို ထိန္းသိမ္းကာ တိက်ျပတ္သားတဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ျဖင့္ ျပည္သူ ့က်န္းမာေရးအတြက္ ျပဳလုပ္သင့္သည္ေလာ …. ?????? ။

ျပည္သူ ့က်န္းမာေရးအတြက္ တန္းတူအခြင့္အေရး ႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္း တစ္ခုခုကိုေတာ့ ေရြးခ်ယ္ လုပ္ေဆာင္သင့္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ျပီလို ့ ေတြးမိရင္း ဒီ post ေလးကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ … ။

က်ေနာ္ရဲ့ blogger မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ ့ မေတာ္တဆဖတ္မိသူအေပါင္း က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ ။

ကိုးကား

နီေပါ အမ်ဳိးသမီးမ်ားရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲ (ခင္မမမ်ိဳး)

ျမန္မာ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြ သတင္းအခ်က္အလက္

ဓာတ္ပံုကို google မွရယူခဲ့ပါသည္

ေမာင္ဘုန္း