“
Human is by nature political animal ”…. တဲ့ BC 384 ေလာက္
ကတည္းက Aristotle ဆိုသူက ေျပာခဲ့တဲ့
စကားတစ္ခြန္း ျဖစ္ပါတယ္ … ။ ရာစုႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေန ပင္မဲ့ ယေန ့ အခ်ိန္ထိ လူအမ်ား ေျပာေနဆဲပါ ။
ဒါဆိုရင္
… လူဆိုတာ တစ္ကယ္ပဲ ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္ မ်ားေလာ …. ။ ။။။။။။။
ဒီေနရာမွာ
ႏိုင္ငံေရး (political) ဆိုတဲ့ေၾကာင္းရာကို
ခဏေလာက္ထားၿပီး လူသားနဲ ့ ဥပေဒ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလး ဦးစြာေဆြးေႏြး လိုပါတယ္
။ ႏိုင္ငံေရး (political) ဆိုတာ ဥပေဒ ကိုအေျခၿပဳ ေပၚေပါက္လာခဲ့ သည္ မဟုတ္ေလာ …… ။
လူသားနဲ
့ ဥပေဒ
လူဆိုတဲ့
သဘာဝ ကို က လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ တက္သလို ၊ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲတက္ ပါတယ္ … ။ ဒီလို လူအမ်ား
ေနထိုင္တဲ့ ေနရာမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ နဲ ့အတူ ၾကီးႏိုင္ငယ္က်င့္ ဆိုတဲ့ အားၾကီးတဲ့သူ က
အားနည္းတဲ့ သူအေပၚမွာ မတရား ျပဳက်င့္ တက္ၿခင္း ဟာ လူသား ဆန္ ျခင္းပင္ျဖစ္ပါတယ္ ။ လူ
့သဘာဝ အရ မတရားျပဳက်င့္ တက္တာေၾကာင့္ ၊ ၾကီးႏိုင္ငယ္က်င့္
အျဖစ္မွာ ကင္းေဝေစရန္ လူအမ်ား စုဖြဲ ့ေနထိုင္ၾကၿပီး
၊ မိမိအဖြဲ ့စည္း အတြင္း တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ေနထိုင္ျခင္းမွ အစျပဳကာ
လူ ့အဖြဲ ့အစည္း ဆို ျဖစ္လာတယ္ လို ့ထင္မိပါတယ္ ။
အဲလို
လြတ္လပ္စြာေနထိုင္လိုတဲ့ သူေတြ ၊ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလိုတဲ့ သူေတြ ၊ ၾကီးႏိုင္ ငယ္က်င့္
ျပဳလိုသူေတြ စုေပါင္း ထားတဲ့ လူအဖြဲ ့မွာ မ်ားစြာေသာ ကြဲလြဲမႈ မ်ားကို ထိန္းခ်ဴပ္ ရန္အတြက္
ဥပေဒ ဆိုတာ အေရးပါလာ ခဲ့တယ္ ။ ဒါပင္မဲ့ ဥပေဒ ဆိုတာ လြတ္လပ္စြာေနထိုင္တက္ေသာ လူ ့ဘာဝကို
ဆန္ ့က်င္ သလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဥပေဒ နဲ ့ လူသား ဆို တာ ယေန ့အခ်ိန္ထိ ဆန္ ့က်င္ ကြဲလြဲေနဆဲပါပဲ
… ။
တစ္ကယ္ေတာ့
ဥပေဒ ဆိုတာ လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ျခင္း ဆိုတဲ့ လူ ့သဘာဝကို ဆန့္က်င္ တယ္ ဆိုတာထက္ လူသား
အမ်ား ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ နဲ ့ ကြဲလြဲခြင့္ ကို
စနစ္တက် ေဖာ္ေဆာင္တယ္ဆိုရင္ ပို မွန္မယ္ လို ့ ထင္မိပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္သာ က်ေနာ္တို ့ လူသားမ်ား ေနထိုင္မႈ ့ ဟာ ယေန ့အခ်ိန္ထိ တိုးတက္လာခဲ့ သည္ မဟုတ္ ပါေလာ … ။ သည္လို ကြဲလြဲမႈမ်ား ဟာ လူသား တို ့အတြက္ လြတ္လပ္ခြင့္ ဆိုေသာ္လည္း
၊ လက္ေတြ ့မွာေတာ့ ကြဲလြဲမႈ ့ မ်ားေၾကာင့္ လူသားမ်ားအတြက္ မ်ားစြာေသာ ဥပေဒ မ်ား ေပၚထြက္လာေစသလို ၊ ဒီလို ဥပေဒမ်ားေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ ကြဲလြဲ မႈ ့ ကို ျပန္ျဖစ္ေစၿပီး
လူသားနဲ ့ ဥပေဒဆိုတာ သံသရာလည္ ေနတာကိုလည္း ေတြ ့မိပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဥပေဒ ဆိုတာ လူသား
မ်ားနဲ ့ ကြဲလြဲ ေနတက္ျခင္းဟာ သဘာဝ တစ္ခု သာ ျဖစ္ပါတယ္ … ။
လူသားႏွင့္
ႏိုင္ငံေရး
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က
ေျပာဘူးပါ တယ္ “ ငါက ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာကို စိတ္လည္းမဝင္စားဘူး လံုးဝ လည္း မပတ္သတ္ဘူး
” တဲ့ …… ။ က်ေနာ္ တို ့ လူသားမ်ား ႏိုင္ငံေရး
ႏွင့္ မသတ္ပဲ ေနလို ့ရပါ လား …. ။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ လူ ့အဖြဲ ့စည္း မွာေပၚေပါက္လာေသာ
ဥပေဒကို အေျချပဳထားျခင္းျဖစ္ ပါတယ္ ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္လို ့ ေရွ
့ပညာရိွ မ်ား ေျပာခဲ့တဲ့ စကားရပ္ မ်ားစြာရိွပါတယ္ ။ အရိုးဆံုးေျပာပါဆိုရင္ေတာ့ …..
။ လူဆိုတာ မိသားစု အသိုက္ဝန္း နဲ ့ ေနထိုင္တက္ ၾကသလို မိသားစုအတြင္း မွ ျဖစ္ရပ္ အားလံုးဟာ
မိသားစုးအေရး လို ့ ဆိုရင္ ၊ မိမိေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္ (သို ့) ႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္တဲ့
ျဖစ္ရပ္အားလံုး ဟာ လည္း ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ပါတယ္ ။ ကိုယ့္ မိသားစု အတြင္းက ျဖစ္ရပ္မ်ား ဟာ မိသားစုဝင္ မ်ားနဲ ့ ဆိုင္သလို ၊
မိမိေနထိုင္ ရာ တိုင္းျပည္ (သို ့) ႏိုင္ငံ မွာ ျဖစ္တဲ့ အရာအားလံုး ဟာလည္း ထို ေဒသအတြင္း
ေနထိုင္ၾကတဲ့ သူမ်ားနဲ ့ သက္ဆိုင္ ပါတယ္ ။
တနည္းဆိုရရင္ လူဆိုတာ ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းဝိုင္းနဲ ့ ေနသ၍ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ မပတ္သက္ပဲ ေနလို
့မရတဲ့ အရာ ပါ ။ က်ေနာ္တို ့ မိသားစု ေကာင္းျခင္း
ဆိုးျခင္းဟာ က်ေနာ္ တို ့ ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ပတ္သတ္ ေနသလို ၊ က်ေနာ္ တို ့ ႏိုင္ငံ ေကာင္းျခင္း
ဆိုးျခင္းဟာ လည္း က်ေနာ္တို ့ ႏွင့္ တိုက္ရိုက္မဟုတ္ေတာင္ သြယ္ဝိုက္ေသာ နည္းနဲ ့သက္ဆိုင္တယ္
လို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္ … ။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရဆိုသည္မွာ က်ေနာ္ တို ့ လူးသားမ်ားနဲ ့
မေခၚခ်င္သာေနလို ့မယ္ မေတာ္ ခ်င္ လို ့မရဘူး လို ့ဆိုရင္ အၿငင္းပြားဖြယ္ မရိွေလာက္ပါဘူး … ။
က်ေနာ္
အထက္ပါ ေဆြးေႏြးခ်က္ မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဴပ္ ပါက ၊ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ လူ ့ပတ္ဝန္းက်င္ နဲ
့ ေနသ၍ က်ေနာ္ တို ့ ႏွင့္ သက္ဆိုင္ၿပီ ၊ ဥပေဒကို ဆန္ ့က်င္ တက္ျခင္းဟာ က်ေနာ္ တို
့ လူသားမ်ားအတြက္ သဘာဝတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ။
အခုတေလာ
online ေပၚမွာ ေရပန္းအစားဆံုး အေၾကာင္းရာကို ေျပာပါဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္
။ facebook မွာ ပဲျဖစ္ျဖစ္ သတင္းစာ မ်က္နွာ
မ်ားေပၚမွာ ျဖစ္ျဖစ္ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရာ ကို ေန ့စဥ္လိုလို ေတြျမင္ရပါတယ္
… ။ ဒီေတာ့ အေျခခံဥပေဒဆိုတာ ဘာလည္း ... ။
အေျခခံဥပေဒ
ဆိုတာ အစိုးရနဲ ့ ျပည္သူ ၾကား တာဝန္နဲ ့ အခြင့္ေရးကို သေဘာတူ ခ်ဴပ္ဆိုတဲ့ စာခ်ဴပ္ ဆိုရင္
မမွားပါဘူး ။ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ အတြက္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္တဲ့ အရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္ ။ အခု
online ေပၚမွာ ေတြ ့ျမင္တဲ့ အေၾကာင္းရာ အမ်ားစု ဟာ အေျခခံဥပေဒ အေပၚ ကြဲလြဲတဲ့ အေၾကာင္းအမ်ားစု
ကိုလည္းေတြ ့ရပါတယ္ ။ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ဥပေဒ ဆိုတာ လူသားမ်ား နဲ ့ ကြဲလြဲမႈ ့ ဟာ
သဘာဝျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါပင္မဲ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာ က်ေနာ္ တို
့ ျပည္သူမ်ား အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး မျဖစ္ခဲ့တဲ့အျပင္ ၊ ျပည္သူမ်ား ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္ သဖြယ္ ခံစားေစခဲ့
ရတာကို မွတ္သားခဲ့ ဘူးပါတယ္ ။
ဒီေနရာမွာ
မွတ္သားခဲ့ဘူးတဲ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အမိုင္းမွ အေျခခံဥပေဒမ်ားနဲ ့ထို ဥပေဒ မ်ားေၾကာင့္
ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္ ျဖစ္သြားရွာတဲ့ ျပည္သူမ်ား အေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ ေျပာလိုပါတယ္
… ။
ပထမ
အၾကိမ္ ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္းမ်ား
၁၉၄၇
ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာျပည္အတြက္ ပထမဦး ဆံု အေျခခံဥပေဒ ကို ေရးဆြဲ ႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္ ။ သည္ ဥပေဒ ကို အဂၤလိပ္ က ေရးဆြဲ
ေပးတာျဖစ္ၿပီ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကို အေျခခံ ထားပါတယ္ ။ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္ ဆိုတာ
ကေတာ့ ႏိုင္ငံကို လႊတ္ေတာ္မွ တစ္ဆင့္ တာ၀န္ယူ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီ
ဥပေဒ အေပၚမွာ အဓိက ကြဲလြဲမႈ ့ကေတာ့ Federal ( ျပည္ေတာင္ ) နဲ ့Union
( ျပည္ေထာင္စု) ကြဲလြဲ ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ … ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္က ခ်င္း၊
ကခ်င္၊ ရွမ္း တို ့ဟာ အဂၤလိပ္ေခတ္ ကတည္းကိုက ကိုယ္ပိုင္ ဥပေဒ ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဴပ္ခြင့္ ရေသာ Federal (
ျပည္ေတာင္ ) မ်ားျဖစ္ပါတယ္ ။ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ မွာ ျပည္ေထာင္ ဆိုတဲ့ စကားရပ္ကို ျပည္နယ္
ဟု ေျပာင္းလဲေစျပီး ၊ ထို ျပည္နယ္ မ်ားအတြက္ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ကို သီးျခား ျပ႒ာန္း ျခင္းမရွိဘဲ ေနာက္ဆက္တြဲ အေန ႏွင့္သာ ျပ႒ာန္း ခဲ့ ပါတယ္ ။
သည္အားနည္း
ခ်က္ ကို ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းက ရိပ္မိပံု ရပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၄၇ ေဖဖဝါရီ ၁၂ မွာ ပင္လံု
စာခ်ဴပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးေစၿပီး Federal ( ျပည္ေတာင္ ) မ်ားကို Union ( ျပည္ေထာင္စု)
အျဖစ္ သေဘာတူ ေစခဲ့ပါတယ္ ။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ့ ၾကိဳးပမ္း မႈ ့ေၾကာင့္ ပင္လံု စာခ်ဴပ္ဟာ
ျမန္မာျပည္အတြက္ ပထမဦး ဆံုး ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါပင္မဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ၾကံခံ ရၿပီးေနာက္ မွာေတာ့
ပင္လံု စာခ်ဴပ္ သေဘာတူညီ ခ်က္မ်ား ကို ဆက္လက္မထိန္းသိမ္း ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။
အဲ့ေနာက္မွာ
၁၉၄၇ ေျခခံဥပေဒ အားနည္းခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ လူဦးေရ
ကို အေျခံခံျပီး လြတ္ေတာ္အမတ္ ထားရိွျခင္းေၾကာင့္ လူဦးေရမ်ားတဲ့ ဗမာမ်ားကသာ လြတ္ေတာ္
မွာ ေနရာရ ေစျပီး ၊ လူမ်ိဳးစု လြတ္ေတာ္အမတ္မ်ား မွာေတာ့ ေအာက္လြတ္ေတာ္ အဆင့္မွာသာ ရခဲ့ေစျခင္း
မွ အစျပဳ ကြဲလြဲေစခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ကြဲလြဲမႈ
့ကေတာ့ ၊ မႈရင္း ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၁(၄)တြင္ “ႏိုင္ငံေရးအလို႔ငွာ
ကိုးကြယ္ရာဘာသာကိုအလြဲသံုးစားမျပဳရ” ဟု ျပ႒ာန္း ထားေသာ္လည္း အႏိုင္ရပါတီ က ၁၉၆၁ မွာ
ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပ႒ာန္း ကာ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္
လူမ်ိဳးစု လြတ္ေတာ္ အမတ္ တခ်ိဳ ့နဲ ့ ကြဲလြဲေစခဲ့ျပန္ပါတယ္ ။
ဒီလိုကြဲလြဲမႈ
့မ်ား ကစျပီး ရွမ္းမူ(ေခၚ)ဖယ္ဒရယ္မူ ကို လြတ္ေတာ္ သို ့ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား တင္သြင္းျခင္းကို
လက္မခံတဲ့အတြက္ အာဏာသိမ္းမႈ ့ ၊ အႏိုင္ရ ပ.ထ.စ (ျပည္ေထာင္စုပါတီ) ကို ကရင္တို ့မွ ပုန္ကန္မႈ
့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းမွ ဦးေဆာင္သည့္ စစ္တပ္က ခြဲထြက္ရန္ၾကိဳးပမ္းမႈ တို ့ကို ျဖစ္ေစခဲ့ေစျပီ
၊ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ ဟာ လည္း ၁၉၆၂ မွာ တစ္ခန္းရပ္ ဇတ္သိမ္းကာ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လိုမွ
ေကာင္းက်ိဳး မျဖစ္ေစ ခဲ့ပါဘူး ။ ဇတ္သိမ္းမွာေတာ့ အမိုင္းတြင္ ေလာက္ေအာင္ ျပည္တြင္း
စစ္ပြဲ မ်ား ျဖစ္ေစခဲ့သလို ၊ ျပည္သူမ်ား သာ အသက္ဆံုးရံႈး ေစခဲ့ရပါတယ္ ။ ဒီ ျဖစ္ရပ္
ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ အေပၚမွာ ကြဲလြဲ ရာက စခဲ့တယ္ဆိုတာ သတိျပဳ မိပါတယ္
။ အသက္ဆံုးရံႈးခဲ့ ရတဲ့ ျပည္သူမ်ား ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္း မ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္
…. ။
ဒုတိယ
အၾကိမ္ ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္းမ်ား
ဒီလိုနဲ
့ မတည္မျငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ကို ၁၉၆၂ မတ္လ ၂ ရက္ေန ့မွာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္းစီ
ဖြဲ ့စည္းေၾကာင္း ေၾကၿငာကာ အဖြဲ ့ဝင္ ၁၇ ဦး ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာ ကို တပ္မေတာ္ မွ
သိမ္းယူခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ အၾကာမွာေတာ့ ဒုတိယအၾကိမ္ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာကို စတင္ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး
။ ၂ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဆိုတာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ ျပန္ပါတယ္ ။ ဒီအေျခခံဥပေဒဟာ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ျဖစ္သလို တစ္ပါတီ စနစ္ျဖင့္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ(မ.ဆ.လ)က
တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဴပ္ေစ ခဲ့ပါတယ္ ။
၁၉၄၇
အေျခခံဥေပေဒ အေပၚ မွာေတာ့ ကြဲလြဲ မို ့အေျခေနကို မေရာက္ခဲ့ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို ့ လည္းဆိုရင္
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္ စီဝင္ မ်ားဟာ ထို ဥပေဒ ကို ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲ ခဲ့ၿပီ ၊ ျပည္သူဆႏၵ မပါပဲ
အတည္ျပဳ အသက္သြင္းခဲ့ တာေၾကာင့္ပါ ။ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ
(၆၆) အရ “ႏိုင္တာ္ေကာင္စီဥကၠဌသည္ႏို င္ငံတာ္သမၼတ ျဖစ္သည္” ဟု ပါရိွေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဥကၠဌဦးေနဝင္းမွာ
သမၼတ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၊ တစ္ပါတီ စနစ္ ျဖင့္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥေပေဒ ကို အသက္သြင္းခဲ့ပါတယ္ ။ တစ္ပါတီ စနစ္ ဆိုျခင္းေၾကာင့္
အာဏာရွင္ စနစ္ပံုစံ ျဖစ္ေစသလို ၊ ဆိုရွယ္လစ္ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ ဟာလည္း တိုင္းျပည္ကို
ဘယ္လိုမွ ေကာင္းက်ိဳးမျပဳခဲ့ပါဘူး ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့
အမိုင္းတြင္ေလာက္ေအာင္ ၁၉၈၈ မွာ ရွစ္ေလးလံုးအေရးအခင္း ဆိုတာ ျဖစ္ေစခဲ့ ျပီး အဲ့ဒီ အေရးခင္း
နဲ ့ အတူ ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဟာလည္း ဇတ္သိမ္း ခဲ့ျပန္ပါတယ္ … ။ အဲ့ေနာက္
သမိုင္းတြင္ေလာက္ေအာင္ ျပည္တြင္း ဆူပူမႈ ့ မ်ားျဖစ္ေစခဲ့ျပီး ၊ ျပည္တြင္း စစ္ပြဲ မ်ားျဖစ္ေစကာ
မ်ားစြာေသာ ျပည္သူမ်ား အသက္ရံႈးဆံုးေစခဲ့ျပန္ပါတယ္ ။ တနည္း ဆိုရရင္ ျပည္သူမ်ား ဒုတိယအၾကိမ္
ႏိုင္ငံေရးရဲ့ သားေကာင္ သဖြယ္ ခံစားရ ေစခဲ့ပါတယ္ …. ။
အခု
တတိယ အၾကိမ္ အေျခခံဥပေဒဆို လာျပန္ပါၿပီ .. ။ ဒီ ဥပေဒ ကိုေတာ့ တပ္မေတာ္အစိုးရက ၁၉၉၃
ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသားညီလာ ဆိုတာ ေခၚယူ ေဆြးေႏြးေစၿပီး ၊ အေျခခံဥပေဒ မႈၾကမ္း ျဖစ္ေၿမွာက္ေရးအတြက္
စတင္လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္ ။ ဇတ္လမ္း အစ ကတည္းကို က အကြဲကြဲ အလြဲလြဲ ႏွင့္ သမိုင္းတြင္ေလာက္ေအာင္
အမ်ိဳးညီလာခံ ၾကီးမွာ ၁၄ ႏွစ္တိတိ ၾကာခဲ့ ၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အေျခခံဥပေဒ မႈၾကမ္း
ကို ေရးဆြဲ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ သည္လိုနဲ ့ ၂၀၁၀ မွာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာကို အသက္သြင္း
ေစခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီဥပေဒဟာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ေျခခံၿပီ ၊ သမၼတ စနစ္ကို ပံုေဖာ္ထားျပန္ပါတယ္
။
ဒီလို
အသက္သြင္းၿပီး ယေန ့ အခ်ိန္ ၂ႏွစ္ ၾကာတဲ့ခါမွာေတာ့ အားလံုးေတြ ့ျမင္တဲ့ တိုင္း ၊ သည္ ဥပေဒ အေပၚမွာ ကြဲလြဲမႈ ့ေတြ အစျပဳလာပါၿပီ … ။
က်ေနာ္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့ သလို ဥပေဒ ဆိုတာ လူသား မ်ားနဲ ့ ဆန္ ့က်င္ ကြဲလြဲမႈ ့ ဟာ သဘာဝ
ဆိုပင္မဲ ့ ၊ က်ေနာ္ တို ့ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး သမိုင္း ျဖစ္စဥ္ မ်ားကို ျပန္ၾကည့္မယ္
ဆိုရင္ …
…….
က်ေနာ္ တို ့သည္ …. တတိယေျမာက္ သားေကာင္း မ်ား ေလာ ………. ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ကိုးကား
….
ဥပေဒအေတြးအျမင္
( ဦးေရခ်မ္း )
တိုင္းရင္းသားလူူူူူမ်ိဳးမ်ားအေရး
ႏွင့္စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ (Dr . Lian H. Sakhong )
ႏိုင္ငံေရးႏွင့္
ႏိုင္ငံေရးသမား ေဆာင္းပါး (၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ မ်က္ေမွာက္ေရးရာမဂၢဇင္း)
ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္
ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒမ်ား (http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php?title)
ဓာတ္ပံု ကို google မွ ရယူခဲ့ပါတယ္ ...... ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ေမာင္ဘုန္း
