ဖိနပ္တစ္ရံ

တစ္ခါလည္ မိုး

ျပန္ေရာက္ သည့္တိုင္

မပ်က္ ႏိုင္ရွာ

သည္ ဖိနပ္မွာ

နီနီ အဆင္း

ဖင္ပါး ထိပ္ေခ်ာင္

သဲၾကိဳး သစ္လည္း

စိတ္ဝယ္ မေပ်ာ္

အေဖ့ စကား

နားဝယ္ ၾကားလွ်က္

ဒီ … တစ္ခါ …. ၿဖင့္

ပ်က္ဝယ္ ရိွက

အသစ္ ဝယ္မယ္

ငါ့ သား .... ရယ္ ….. ။

ထို မွ စ၍

က်ေနာ္ ဖိနပ္

ပ်က္မည့္ေန ့ကို

ေစာင့္ေမွ်ာ္ ရင္းကာ

တန္းတူ မ်ားျပိဳင္

ဆင္ၾကယ္ တံဆိပ္

ဆက္ဆက္ အသစ္

စီးကာ ၾကြ လွ်က္

လွမ္းမည့္ ဟန္ကို

ေစ့ေစ့ ေတြးထင္

ေမွ်ာ္ရ ရွာသည္ … ။

တစ္ေန ့ ခ်ိန္ဝယ္

မိုး ျခိမ့္ျခိမ့္ ဆင္

ေရ ေဖြးေဖြး လြင္

ဝန္းက်င္ အံု ့စိုင္း

အခါ ခ်မ္းတဲ့

ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ဝယ္

အိမ္ၿပန္ လမ္းေလွ်ာက္

စြတ္စြတ္ ရႊဲစို

ေပ်ာ္ျမဴး ရင္းက

ပါးပါး ဖိနပ္

ေျခမွာ ၾကည့္၍

အလိုမက်

စိတ္က ေျပာင္းလွ်က္

အၾကံ ရေသာ္

ေရွ  ့လမ္း ဆီက

ေရးစီး ထက္ဝယ္

ေမွ်ာကာ ပစ္၍

ဖိနပ္ မပါ

ေျခ ဗလာ ၿဖင့္

ျမဴးျမဴး ကခုန္

အိမ္သို ့ျပန္သည္ … ။

က်ေနာ္ စကား

မုသား ဆိုလွ်င္

မာတာ အမိ

ယံုလွ်က္ သနား

မနက္ ေက်ာင္းအမွီ

အသစ္ ဝယ္မယ္

သားငယ္ ….. ရယ္ …. ။

အမိ စကား

ၾကားရ ပါမွ

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ မဆံုး

ျဖစ္ရခ်ိန္ ဝယ္

အိတ္ငယ္ ပိုက္လွ်က္

စိုရြဲ မိုး ရည္

က်ေနာ္ အေဖ

အိမ္ျပန္ ေရာက္၍

ရႊင္ျပံဳး မ်က္ႏွာ

ေခၚဆို သံႏွင့္

သားငယ္ ေရွ ့ဆီ

ေရာက္လွ်င္ ခ်က္ျခင္း

အိတ္ငယ္ ဖြင့္၍ …………….

ေရာ့ …. ငါ့ ….. သားဖိနပ္ …. အေဖ ေခ်ာင္းထဲမွာ ေမ်ာေနတာ ေတြ ့လို ့

ေရကူးၿပီး ဆယ္လာတာ …. ။

….. ေၾသာ္ …. အေဖ …. ရယ္ ……… ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ..... ။  ဒီေန ့ အေဖမ်ားေန ့မွာ အေဖ့ကို သတိရရင္း ငယ္စဥ္က ေမ့မရတဲ့ အေဖနဲ ့ က်ေနာ္ ၾကားက အၿဖစ္ေလးကို သတိရလို ့ ခ်ေရးမိတာပါ …. ။

အေဖ က်န္းမာပါေစလို ့ သား ဆုေတာင္းပါတယ္ ….. ။

ေမာင္ဘုန္း