ေဆာင္းမဲ့ေနရာက ေဆာင္းတစ္ည

ေဆာင္းေဟမာန္ ဆန္းထလို ့

ေငြႏွင္းက မံႈ

ေလညင္းက သုန္ ျပန္ေတာ့

ေမွးစက္ရာ ေရႊနန္းထက္ဝယ္

ခိုက္တုန္လို ့ ခ်မ္း …. ။

ေဆာင္းဓေလ့မို ့

ႏွင္းေငြ ့လႈံ ေပ်ာ္ျမဴး

“ ခ်မ္းပါဘူး ” ဆိုကာမွျဖင့္

(အိုကြယ္) … ခ်မ္းဓာတ္က အရိုးစြဲေပါ့

ခ်မ္းခိုမို ့ ဟန္ျပင္

မျမင္ႏိုင္ပါ ေမွးစက္ေပ်ာ္ မ်က္ဝန္းေတြက

မွီရာကို ဆြဲလို ့ျခံဳ

အနံရယ္တို  ေစာင္ငယ္ လႊမ္းလို ့

ခ်မ္းခို မိ ေလ …….. ။

ခ်မ္းခိုလို ့ ခ်မ္းဓာတ္မေျပ

ေအာက္ပိုင္းဆီက တုန္းလို ့ခ်မ္း

ေအးလိုက္တဲ့ အျဖစ္

ေမွးစက္ရာ လန္ ့ကာ …. ႏိုး

(ေၾသာ္) ….. ငါ့နဲ ့ …. ျဖစ္ရမယ္

ေဆာင္းမဲ့ တဲ့ ေနရာမွာ

ေဆာင္းည အိမ္မက္ေတြနဲ ့

ပုဆိုးျခံဳးျပီး

ခ်မ္းေနပါေရာလား  …… ။

ေမာင္ဘုန္း