Pages

Thursday, February 9, 2012

ဘ၀ရဲ႕အမွတ္တရ ေန႔ရက္မ်ား (တဂ္)




                                              ကာတြန္း (ေမာင္ဘုန္း)


မဂၤလာပါ … ဗ်ာ … ။ လူေတြကို က်ဴးပစ္လုပ္ရတာ အဆင္မေၿပ လို ့ ေခ်ာကလက္ ကို က်ဴးပစ္လုပ္ေနတဲ့ ညီေတာ္   ေခ်ာကလက္က်ဴးပစ္ ၊ တရားဝင္ ေက်ာင္းေၿပး တယ္ ဆိုတဲ့ အပ်ိဳၾကီး (သမီးစံ) ႏွင့္ ၊ ေနာင္ေတာ္ ေမာင္ တလံုး ...... အယ္ ... တစ္ .. တစ္ လံုး ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) တို ့ တဂ္ေပး ထား တာ စေတြ ့ ကတည္း က ေရးမယ္ ၊ ေရးမယ္ နဲ ့ဒီေန ့မွ ေရးၿဖစ္ေတာ့ ပါတယ္ ။ ဒီတစ္ခါ ေတာ့ ေမာင္ဘုန္း ေနာက္ဆံုး  မဟုတ္ ဘူးေနာ္ မေရးရေသးတဲ့ သူ ေတြ အမ်ားၾကီးရိွေသး တယ္ေလ .... ။


တဂ္ ေပးထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးက ေရးလို ့ အလြန္ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းရာ ေလးလည္း ၿဖစ္လို ့ ဘဝ မွာ ၾကံဳ ခဲ့ရတဲ့ အမွတ္တရ ေန ့ရက္ေတြ ကို အကုန္ ေရး ရလွ်င္ ဝတၱဳ စာအုပ္ တစ္အုပ္ စာေလာက္ ရိွမည္ ထင္ပါတယ္ ။


ဘဝ ဆိုတာ ၿပည့္စံု သည္ ၿဖစ္ေစ ၊ မၿပည့္စံု သည္ ၿဖစ္ ေစ အၿမဲတမ္း တစ္ခုခု လို အပ္ ေနတက္တယ္ လို ့ က်ေနာ္ ခံယူ ထားပါတယ္ ။


လူဆိုသည့္ သဘာဝ အရ ငယ္စဥ္က လို အပ္ ခ်က္တစ္ခု မရခဲ့ လွ်င္ ငို ေၾကြး တက္ သလို ၊  ငိုေၾကြး ၿခင္း အဆံုးသတ္ သြားသည့္ႏွင့္ ထို လိုအပ္ခ်က္ လည္းေပ်ာက္ ဆံုးသြားခဲ့ ပါတယ္ ။


အရြယ္ေရာက္ လာသည့္ ႏွင့္ အမွ် လိုအပ္ ခ်က္ တစ္ခု မရလွ်င္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခု စြဲ က်န္ ေနတက္ၿပီး ၊ အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာသည့္ ႏွင့္ အမွ် ထိုလိုအပ္ၿခင္း ေတြ ၿပည့္စံု မႈ ့ မရခဲ့ လွ်င္ ဘဝ ရဲ့ နာက်င္မႈ ့ ဒဏ္ရာ အၿဖင့္ ေၿပာင္းလည္း ကာ က်ေနာ္ တို ့ ၏ စိတ္ကို ဒုကၡ ေပး တက္သည္ မဟုတ္ပါေလာ … ။


ထို ေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဘဝ ရဲ့ လိုအပ္ ၿခင္း ေတြ ကို တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ တဲ့ စိတ္ၿဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ကာ ေမ့ႏိုင္သမွ် ၊ ေမ့ ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား ေနပါေသာ္ ေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဘဝ ၏ အမွတ္တရ ေန ့ရက္ မ်ား ဆိုတဲ့ ေၾကာင္းရာ ကို ေရးသား ရာ တြင္ ဘဝ ရဲ့ ခါးသီး မႈ ့ ေန ့ရက္ ေတြ ၊ က်ရံႈးခဲ့တဲ့ ေန ့ရက္ ေတြ ကို မ်က္ကြယ္ ၿပဳၿပီး ယေန ့ အခ်ိန္ ထိၿဖတ္သန္း ခဲ့ ရတဲ့ ဘဝ ေန ့ရက္ မ်ား ကို အနည္းငယ္ ေရးသား လိုပါတယ္ ။

(ေရးရင္း မ်ားသြားပါသည္ သီးခံၿပီးသာ ဖတ္ေပးပါ)

အခ်ိန္ကာ Y2K လို ့ လူအမ်ားေၿပာေနၾကပင္မဲ့ Y2K ဆိုတာ ဘာမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာ  မသိတဲ့ က်ေနာ္ ပဥသ ၆၄၉ ( ပန္းေတာင္းၿမိဳ ့နယ္ ဥသွ်စ္ပင္ အထက ) မွ ဆယ္တန္း ေအာင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ငါးဘာသာ စုစုေပါင္း ၃၁၉ မွတ္ရ ေသာ္ လည္း မိသားစု အေၿခေနေၾကာင့္  မၿဖစ္ႏိုင္မွန္ သိတဲ့  စက္မႈ  ့တကၠသိုလ္ ဆိုတာ ကို စိတ္ကူး ယဥ္ မိခဲ့ ပါေသးတယ္ … ။

၈ လပိုင္း ၂၀၀၀ ခုႏွစ္  ….. က်ေနာ္ ၏ ပထမဦး ဆံုး ခရီး


အေမ ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံ ၃၀၀၀ က်ပ္တိတိ ႏွင့္ အေဖ ေရးေပးတဲ့ လိပ္စာ စာရြက္ ကို က်စ္က်စ္ ပါေအာင္ ဆုပ္ ကိုင္ ၍ ရန္ကုန္ ဆို တဲ့ ၿမိဳ ့ ထြက္ခဲ့ပါတယ္ … ။

ဒီ ခရီးဟာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ တည္း သြား ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ ရဲ့ ပထမဦး ဆံုး ခရီး အၿဖစ္
အမွတ္တရ ရိွခဲ့ပါတယ္ … ။

က်ေနာ္ ႏွင့္ ရန္ကုန္ အမွတ္ တရ ေန ့ရက္ မ်ား  ( ၈ လပိုင္း ၂၀၀၀ မွ ၆ လပိုင္း ၂၀၀၄ ထိ )

ရန္ကုန္ ၿမိဳ ့ၾကီးက က်ေနာ္ ကို အဆင္မေၿပ မႈ ့ေတြ နွင့္ ဦးစြာ ၾကိဳဆိုခဲ့ပါတယ္ … ။ ဘယ္ ေဆြမ်ိဳး အိမ္ မွာ …. မွ ႏွစ္လ ၾကာေအာင္ မေန နဲ ့ ဆိုတဲ့ အေဖ စကားကို ရန္ကုန္ ေရာက္ၿပီး ၆ လ အၾကာမွာ နားလည္ ခဲ့ပါတယ္ ။

ရန္ကုန္ မွာ က်ေနာ္ အတြက္ အၾကီးမားဆံုး အခက္ခဲ က ေနစရာ ေနရာပင္ ၿဖစ္ပါတယ္ … ။ ရန္ကုန္ မွာ တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္ ၾကာသည္ အထိ ေနစရာ အခက္ခဲ ေၾကာင့္ ဟို အလုပ္ေၿပာင္း ဒီ အလုပ္ေၿပာင္း နဲ ့ မယ္မယ္ရရ ဘာမွ မၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး  ။

မွတ္မွတ္ ရရ ၂ လပိုင္း ၂၀၀၂ မွာ အက်ိဳးဆာင္ ကုမၼဏီ တစ္ခု မွာ ေတာက္တိုမယ္ရ စာေရးေလး အလုပ္ရခဲ့ပါတယ္ … ။ သည္အလုပ္ ဟာ က်ေနာ္ အတြက္ ေနစရာ တစ္ခုရခဲ့ပါတယ္ … ။ ေနရာ က လသာ လမ္း ထဲ က တရုတ္ ဘံုေက်ာင္း အေပၚထပ္ မွာ ပါ ။


ဒီအလုပ္ဟာ က်ေနာ္ အတြက္ အစစရာရာ အဆင္ေၿပ ခဲ့ လို ့ ၂ ႏွစ္ခြဲ ၾကာ လုပ္ၿဖစ္ခဲ့ ပါတယ္ …. ။ ဒီလို နဲ ့  ရန္ကုန္ ေရာက္ ခဲ့ တာ ၃ ႏွစ္ ခြဲ ၄ ႏွစ္ေလာက္ ရိွလာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ပံုေသ ၂၀ ဆိုသည့္ Air-con Bus မ်ားေၾကာင့္ ကားစီး လွ်င္ မႈးတက္ သည့္ ေရာဂါ မွာ လံုးဝ အရွင္း ေပ်ာက္သြားပါတယ္ ။ Giordano အက်ၤ ီ ဆိုတာ ဝတ္လို ့ေကာင္းမွန္း သိလာခဲ့တယ္ ။  J ဒိုးနတ္ က ေကာ္ဖီ အရသာ ရိွမွန္းသိလာ ပါၿပီ ။ ဒဂံု တကၠသုလ္ မွာ  ဥပေဒ ဘာသာ ႏွင့္ အေဝးသင္ တက္ႏိုင္ ခဲ့သလို  ၊ အစ္မ ဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္ က ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ မွာ DBL တက္ႏိုင္မို ့ ေက်ာင္းအပ္ေပတဲ့ အတြက္ ၊ မနက္ ၇ နာရီ မွ ၉ နာရီ အထိ  DBL သင္တန္းကို အလုပ္လုပ္ ရင္း တက္ႏိုင္ ခဲ့ ပါတယ္ … ။

 အမွတ္တရ ၿဖစ္ခဲ့ ေသာ  ၂၀၀၄


၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ၅ လပိုင္း မွာ ၉ လၾကာ တက္ေရာက္ သင္ၾကားခဲ့တဲ့  DBL သင္တန္းအၿပီ ၊ က်ေနာ္ အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ ဖြယ္ရာ သတင္း တစ္ခု က နယ္ မွာ ရိွတဲ့ က်ေနာ္ မိသားစု ၆ လပိုင္းမွာ ရန္ကုန္ ၿမိဳ ့နား က ေမွာ္ဘီ ကို ေၿပာင္းလာ ေတာ့မယ္ ဆို တဲ့ သတင္းပါပဲ  … အိမ္ ႏွင့္ ၄ ႏွစ္ေလာက္ ခြဲ ေနရလို ့ က်ေနာ္ အတြက္ အိမ္ မွာ ၿပန္ေနရမယ္ ဆိုတဲ့ အသိက အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္ … ။


ဒါပင္မဲ့ အခြင့္ေရး တစ္ခု ရခဲ့ လို ့ က်ေနာ္ မိသား စု ေမွာ္ဘီ ကို ေၿပာင္းမလာ ခင္ တစ္ပတ္ ေလာက္ မွာ က်ေနာ္ မႏၱေလး က ဟိုတယ္ တစ္ခု မွာ အလုပ္လုပ္ မို ့ ၅လ ပိုင္း အကုန္ မွာ မႏၱေလး ၿမိဳ ့ ကို ထြက္ခြာ ခဲ့ရပါတယ္ … ။

ဒီအလုပ္ဟာ က်ေနာ္ ကို DBL ထားေပးတဲ့ အစ္မ ဝမ္းကြဲ ရဲ့ အကူညီ နဲ ့ရခဲ့တာပါ ။ အစ္မ တို ့ မိသာစုလည္း မႏၱေလး မွာ ေၿပာင္းေရြ ့ ေနထိုင္ၾက ၿပီး သိသာသာ စီးပြားေရး ေကာင္းခဲ့ ပါတယ္ ။
မႏၱေလး က ဟိုတယ္မွာ night reception  လုပ္ရ ဒါ ေၾကာင့္ ေန ့လည္ ဘက္မွာ ေက်းဇူးရိွ ခဲ့ တဲ့ အစ္မ အိမ္ မွာ ပဲ ေနၿပီး ဝိုင္းကူ လုပ္ေပးခဲ့ ပါတယ္ ။ ေနရာက မႏၱေလး ကန္ေတာ္ၾကီး မွာ ပါ ။

တန္ဖိုးမဲ့ ေန ့ရက္မ်ား ၂၀၀၅


မႏၱေလး မွာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ရိွတဲ့ အခ်ိန္ မွာ က်ေနာ္ ဘဝ အရာရာ ေၿပာင္းလည္း ခဲ့ပါၿပီ ။ ဟိုတယ္ အလုပ္ဟာ ဒီေလာက္ ဝင္ေငြ ေကာင္း မွန္ း က်ေနာ္ မသိခဲ့ ပါဘူး ။

အစ္မ တို ့ မိသာစု စီးပြားေရး ကလည္း မယံု ႏိုင္ေအာင္ ေၿပာင္းလည္း ခဲ့ ပါ တယ္  ။ အစ္မ ဝယ္ေပးထားတဲ့ ၀၉၂၀၀ ဖုန္းတစ္လံုး ႏွင့္ အစ္မ အိမ္ မွာ ပိုေနတဲ့ ဂ်စ္ကား တစ္စီး ကို အသံုးခ် ၿပီး မႏၱေလး ၿမိဳ ့ ရဲ့ လမ္းေတြ ေပၚ မွာ က်ေနာ္ ဘဝ အတြက္ ခြင့္ေရးေတြ ကို  ၿဖန္းတီး ေစ ခဲ့ ပါတယ္ … ။
မစားဘူးတာစား ၊ မလုပ္ဘူးတာေတြ လုပ္ ၊ မကိုင္ဘူး တာေတြ ကိုင္ နဲ ့ က်ေနာ္ စိတ္  ပင္ အံ့ၾသ ေလာက္ ေအာင္ေၿပာင္းလည္း  ခဲ့ပါတယ္ ။ အေကာင္းဆံုး အခြင့္ေရးေတြ ကို ေပ်ာ္ရႊင္ ၿခင္း ၿဖင့္ ကုန္လြန္ ေစခဲ့ပါတယ္ ။

အေၿပာင္းအလည္း ၿမန္တဲ့ ၂၀၀၆


ဘယ္လို မွ ေမွ်ာ္လင့္ မထားတဲ့ အေၿခ ေန တစ္ခု ကို ရင္ ဆိုင္လိုက္ရပါတယ္ … ေနာင္တ ေတြထုတ္ပိုး ၿပီး ရန္ကုန္ ၿပန္ ခဲ့ ပါတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ သီးတင္းကြ်တ္ တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး အိမ္က ထြက္ လာခဲ့ တာ အခု တစ္ခါ အိမ္ မွာ ၿပန္ေနရတာ က်ေနာ္ အတြက္ ေအးခ်မ္း မႈ ့ အၿပည့္ပါပဲ … ။

ထို အခ်ိန္ မွာ က်ေနာ္ အတြက္ ပိုက္ဆံ ၁သိန္းခြဲ ေလာက္ရယ္ ၊ အေဝသင္စာေမးေၿဖမို ့ ၿပန္လာတုန္း ဝယ္ထားမိတဲ့ တစ္ကြက္ ၄ ေသာင္းတန္ ၿခံကြက္ ၃ ကြက္ရယ္ ၊ BA .(law) ဆိုတဲ့ စာရြက္ တစ္ရြက္ရယ္ ၊ DBL ေအာင္လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ သာ က်န္ ခဲ့ ပါတယ္ ။
ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ပဲ ေမွာ္ဘီ က အိမ္ မွာ ပဲ အၿပင္ လံုးဝ အထြက္ ပဲ ၂ လေလာက္ ေနလိုက္ပါတယ္ ။
၁၂ လပိုင္း ၂၀၀၆ မွာ ေတာ့ တစ္ခုခု ေတာ့ လုပ္မွ ၿဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့ သိနဲ ့ ၊ မႏၱေလးမွာ လုပ္ခဲ့ တုန္းက သိခဲ့တဲ့ တရားရံုးခ်ဳပ္ ေရွ ့ေနၾကီး တစ္ဦး ထံ မွာ BA.(law) ႏွင့္ DBL စာရြက္ ေလး ကိုင္ၿပီး အလုပ္သင္ ေရွ ့ေန လုပ္ခြင့္ရမို ့ေတာင္းဆို ခဲ့ပါ ။

ေမ့မရတဲ့ ၂၀၀၇

Happy new year ဆိုတဲ့ အသံ ႏွင့္ အတူ တစ္ခါမွ မဝတ္ခဲ့ ဘူး တဲ့ တိုက္ပံု အမည္း ေလး ႏွင့္ က်ေနာ္ ေမာင္ဘုန္း အလုပ္သင္ ေရွ ့ေန ၿဖစ္ခဲ့ ပါၿပီ ။ ဘာလုပ္ ရမွန္ မသိလို ့ သာ လုပ္ခဲ့ တာပါ ။ ထင္ထားတဲ့ အတိုင္း ဘယ္လို ့ မွ အဆင္မေၿပ ပါဘူး ။

အဲ့လို အေၿခေနမွာ ႏိုင္ငံၿခား ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္မို ့ အခြင့္ေရး တစ္ခု ရခဲ့ပါတယ္ … ။ အခ်ိန္ က အရာရာ တိုးတက္ေနတဲ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမွတ္ မထင္ ဝယ္ထားလိုက္မိတဲ့ ၄ ေသာင္းတန္ ၿခံကြက္ မ်ား ကို တစ္ကြက္ ၁၈ သိန္းၿဖင့္ ၂ ကြက္ ေရာင္းလိုက္ ၿပီး ႏိုင္ငံ ၿခား ထြက္ အလုပ္လုပ္ ရန္ စီစဥ္
ခဲ့ပါတယ္ ။


၁၀ .၄ .၂၀၀၇ … က်ေနာ္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံၿခား


ၿမန္မာ ရုပ္ရွင္ ေတြ ထဲမွာ ဆငး္ရဲၿပီး အဆင္မေၿပ တဲ့ မင္းသား ကို ႏိုင္ငံ ၿခား ထြက္ အလုပ္လုပ္ တယ္ ဆိုတဲ့ ၿပကြက္ ေလး တစ္ကြက္ ေဖာ္ၿပ ၍ ၊ ၃ ႏွစ္ခန္ ့ ၾကာေသာ အခါ ဆိုတဲ့ စာတန္း ေလး ထိုးေစ ၿပီး ၊ ထိုမင္းသားကို ေနာက္ ဆံုးေပၚ ကား စီးေစ ပါတယ္ … ။


အမွန္တိုင္း ဝန္ခံ ရလွ်င္း မၿဖစ္ ႏိုင္မွန္း သိပင္မဲ့ အဲ့လို ေတာ့ စိတ္ကူး ယဥ္ ခဲ့မိ ပါတယ္ … ။

မွတ္မွတ္ရရ ၁၀ .၄ .၂၀၀၇ ေန ့ည ၁၁ နာရီ တိတိ မွာ အေမ ့ မ်က္ရည္ မ်ား ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး စကၤာပူ ႏိုင္ငံ မွာရိွတဲ့ သေဘၤာက်င္း လုပ္ငန္း တစ္ခု တြင္ လုပ္ကိုင္ ရန္ ၿမန္မာ ေလယာဥ္ၾကီး ကို စီး ၍ ထြက္ ခြာခဲ့ ပါတယ္ ။

ကံတရား က က်ေနာ္ ကို က်ီးစာ လြန္း ပါတယ္ … ။ ၿဖစ္ပံုက  က်ေနာ္ စီးလာေသာ ၿမန္မာ ေလယာဥ္ၾကီး မွာ စကၤာပူ ႏိုင္ငံ သို ့ေရာက္ခဲ့ ၿပီး စကၤာပူ ေလယာဥ္ကြင္း သို ့ဆင္းမည္ အၿပဳ တြင္ ခ်ိဳ ့ယြင္းမႈ ့ မ်ားစြားၿဖင့္ မဆင္း ႏိုင္ပဲ စကၤာပူ ႏိုင္ေပၚ တြင္ လည့္ပတ္ ပ်ံသန္းေနရ ရွာပါတယ္ ။


က်ေနာ္ အပါဝင္ လိုက္ပါလား သူ မ်ားမွာ မထင္မွတ္ထား ေသာ အေၿခေနေၾကာင့္ ေၾကာက္လွန္ ့ကုန္ၾကပါ၏ ။  ထိုအခ်ိန္ တြင္ လြန္စြာ လွပေသာ ၿမန္မာ ေလယာဥ္ မယ္ ေလးမ်ား သည္ က်ေနာ္ တို ့အား ေၾကာက္လွန္ ့မႈ ့ မၿဖစ္ေစ ၇န္ အလြန္ နားေထာင္၍  ေကာင္းေသာ " ေဘဘီလံု ၿမိဳ ့မွ သူေဌး ၾကီး " ဟု အမည္ ရ တဲ့ ပံုၿပင္ေလးကို စိတ္ဝင္စား ဖြယ္ အလွည့္ က် စနစ္ၿဖင့္ ေၿပာၿပေလသည္ ။


ေလယာဥ္မယ္ေလး မ်ား ၏ သာယာစြာ ပံုေၿပာ ကြ်မ္းက်င္ မႈ ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္ တို ့ ေၾကာက္လွန္ ့ၿခင္း မွ ကင္းေဝး ရေသာ္ လည္း က်ေနာ္ တို ့ ေလယာဥ္ၾကီး မွာ စကၤာပူ ေလယာဥ္ကြင္း ကို မဆင္း ႏိုင္ပဲ စကၤာပူ ေလပိုင္ နက္ အတြင္း မွာ ရက္ေပါင္း ၂၀ တိတိ ပ်ံသန္း ေနရ ရွာပါတယ္ ။


ေနာက္ဆံုး မွာ ေလယာဥ္ မႈး ၏ ကြ်မ္းက်င္မႈ ့ေၾကာင့္ စကၤာပူ ေလယာဥ္ကြင္း သို ့ ေအာင္ၿမင္ စြာ ဆင္းသက္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ …..။ 

သို ့ေသာ္ … ေလယာဥ္တြင္ပါရိွေသာ GPRS စနစ္ မွာ စက္ခ်ိဳ ့ယြင္း သြား သည္က တစ္ေၾကာင္း ၊ ရာသီတုအေၿခေနမွာ မိုးသည္းထန္ စြာ ရြာေနပါ သၿဖင့္ က်ေနာ္ တို ့ ေလယာဥ္ ၾကီး ဆင္းလိုက္ေသာ ေလယာဥ္ကြင္း မွာ စကၤာပူ ႏိုင္ငံ ေလယာဥ္ ကြင္း မဟုတ္ပဲ မေလးရွား ေလယာဥ္ကြင္း ၿဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္ … ။


က်ေနာ္ အပါဝင္ လိုက္ပါသူမ်ား မွာ အလြန္ကံေကာင္းစြာ ၿဖင့္ ခရီစဥ္ ပ်က္ခဲ့ ၿခင္းေၾကာင္ ့ ခရီးစဥ္အတြက္ ကုန္က်ေငြ ၿပန္ရရိွခဲ့ ပါတယ္ ။

က်ေနာ္ ႏွင့္ လိုက္ပါ သူမ်ား မွာ မေလးရွာ မွေန ၍ အမိၿမန္မာ ၿပည္ ၿပန္ၾကေသာ္ လည္း ၊ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ သာ မေလးရွား မွာ ေနခဲ့ ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ အတြက္ ေနာက္ ဆုတ္ရန္ မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့ ဘူးလို ့ ယူဆ ခဲ့ ေသာေၾကာင္ ့ပါ ။

၃ လပိုင္း ၂၀၁၀  ေၿပာင္းလည္းၿခင္းေန ့ရက္ မ်ား (သို ့) ေမ့မရေသာ  ခရီး တစ္ခု

မေလးရွား မွ သူေဌး မ်ား ေမးတက္ေသာ " ဘာလုပ္ တက္လည္း " ဆိုတဲ့ စကားကို ေၿဖ ႏိုင္မို ့ ကလန္း ဂ်ာရာ ဆိုတဲ့ အ၇ပ္ မွာ ကားေဆး မႈတ္တဲ့ အလုပ္ကို အလုပ္သင္ အေန ႏွင့္ စတင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ စာေရးဆရာ ၊ ကဗ်ာ ဆရာ မ်ား ေရးၾကေသာ နဖူး က ေခြ်း ေၿခမ က် တယ္ ဆိုတာ ဥပမာ လကၤာ ၿဖစ္မွန္း သိခဲ့ရပါတယ္ ။


တစ္ႏွစ္ခြဲ ခန္ ့ၾကာေသာ္ အခါ  ဂ်င္ဂ်ာေတာ ဆိုတဲ့ အရပ္ မွာ ရိွတဲ့ ကားေဘာ္ဒီ ႏွင့္ ေဆးမႈတ္ လုပ္ငန္း အဓိက လုပ္ကိုင္ေသာ  အလုပ္ရံု ကို ေၿပာင္းေရြ ့ခဲ့ၿပန္ပါတယ္ … ။

ဂ်င္ဂ်ာေတာ ဆိုသည့္ အရပ္ဟာ က်ေနာ္ အတြက္ အမ်ားၾကီး တိုးတက္ ေၿပာင္းလည္း ေစခဲ့ပါတယ္ ။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ မႏၱေလး ေန ့ရက္မ်ား ၏   သင္ခန္းစာ ေၾကာင့္ ယခု တစ္ၾကိမ္ ေၿပာင္းလည္း တိုးတက္ၿခင္း အတြက္ အေကာင္းဆံုး ၿဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္ ခဲ့ပါ တယ္ ။ ထ ိုအခြင့္ေရးမ်ား သည္ က်ေနာ္ မိသားစု အတြက္ အေၿခ ေနတစ္ခု ကို ဖန္တီး ေပးခြင့္ ရပါတယ္ ။

မွတ္မွတ္ ရရ ၃လပိုင္း ၂၀၁၀ မွာ ေတာ့ အလုပ္ရံု သူေဌး ႏွင့္ အတူ ထိုင္း ႏိုင္ငံ သို တရုတ္ ကားမ်ား တပ္ဆင္ ရန္ လိုက္ပါ လုပ္ေဆာင္ ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္ … ။

ထိုင္ႏိုင္ငံ မွာ ၃ လေက်ာ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ ၿပီး ၿပန္လာခဲ့ပါတယ္ ။ ထို ခရီး စဥ္ ဟာ က်ေနာ္ ဘဝ အတြက္ ေမ့မရ ေသာခရီး တစ္ခု လည္း ၿဖစ္ခဲ့ ပါတယ္ … ။ ဘာေၾကာင့္ လည္း ဆို ရင္ က်ေနာ္ ခ်စ္လွ စြာ ေသာ ေကာင္းကင္ၿဖဴ ႏွင့္ ဆံု ေတြ ့ခြင့္ ရ ပါတယ္ ။

၂၂.၁၂.၂၀၁၀  က်ေနာ္ ၏ ဘဝ သစ္


ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ ရွင္သန္ ခဲ့ ရတဲ့ ေန ့ ၊ အိပ့္မက္ေတြ ၿပည့္စံု တဲ့ ေန ့ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ့ ၾကည္ႏႈးမႈ ့ေတြ ၿပည့္ေန တဲ့ ေန ့၇က္ ေလးပါ …။ က်ေနာ္ ခ်စ္လွစြာေသာ ေကာင္းကင္ၿဖဴ က ခ်စ္ပါသည္ တဲ့ ….. ။

က်ေနာ္ ဘဝ ထဲသို ့ သူမေရာက္ခဲ့ပါၿပီ ။ သူမ ေရာက္လာ ၿပီး မွ က်ေနာ္ ဘဝ ဆိုတာကို ၾကည့္မိ ပါသည္ ။ ေနရာတိုင္း လိုအပ္ ခ်က္ ေတြ အၿပည့္ေပါ့ ။ ထို လိုအပ္ခ်က္ မ်ား တြက္ က်ေနာ္ ဆက္လက္ ရ မည္ မဟုတ္ေလာ ။
ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ အတိုင္းဆ မရိွတဲ့ နာလည္းမႈ ့ ႏွင့္ ရင့္ႏွင့္ မဆန္ ့ေအာင္ရိွတဲ့ အခ်စ္ေတြ သာ သူမ အတြက္ ေပးႏိုင္ခဲ့ ပါသည္ ……. ။

က်ေနာ္ ၏ post ေလးကို အဆံုးသတ္ ရလွ်င္ ေရွ ့လူၾကီး မ်ားေၿပာေသာ " ကံမရိွ ဥာဏ္ရိွတိုင္းမြဲ " ဆိုသည့္ စကားလို  ၊ ၿဖတ္သန္းခဲ့ ရေသာ ဘဝ ေန ့ရက္မ်ားကို ၿပန္ေတြးၾကည့္မိ လွ်င္ က်ေနာ္ ေမာင္ဘုန္း ဥာဏ္ နည္းလို ့သာ အမ်ားၾကီး မမြဲ တာလို ့ ထင္မိပါသည္ .... ။


ခင္မင္စြာၿဖင့္


ေမာင္ဘုန္း



10 comments:

  1. ေမာင္ဘုန္းေရ ဘ၀ရဲ ့အမွတ္တရဆိုတာေပ်ာ္ရႊင္စရာ
    ရွိသလို၀မ္းနည္းစရာေတြလည္းၾကဳံရစၿမဲပါကြယ္
    ေအာင္ၿမင္မႈကုိရယူနိုင္ပါေစ

    ReplyDelete
  2. ေသခ်ာဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ ေကာင္းကင္ျဖဴနဲ ့ ျမန္ျမန္နီးပါေစလို ့

    ReplyDelete
  3. ေအာင္ျမင္မႈ႕ေတြကို ဒီထက္မက ရယူႏုိင္ပါေစခင္ဗ်ာ။ ခုမွပဲ ဘေလာ့ဂ္နာမည္ ေကာင္းကင္ျဖဴဆိုတာေလးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို သိေတာ့တယ္.... ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) ေျပာသလိုပဲ အျမန္ဆံုး နီးစပ္ႏုိင္ပါေစဗ်ား.... :)

    ReplyDelete
  4. စုံလည္းစုံတဲ့ေမာင္ဘုန္း း)
    ေကာင္းပါတယ္။အားလုံးတတ္ထားေတာ့
    အဆင္ေျပတာေပါ့။အေပါင္းအသင္းလည္းစုံေတာ့
    အေတြ႕အၾကဳံလည္းစုံတာေပါ့ :P
    ကာတြန္းပုံေလးေတာ္ေတာ္လွပါတယ္။
    အေပၚကေမာင္တစ္လုံးက
    နည္းပညာစြယ္စုံ
    ေမာင္ဘုန္းက..ဘ၀စြယ္စုံ း)

    ေကာင္းကင္ျဖဴေလးနဲ႕အျမန္နီးပါေစေၾကာင္း..
    (ဒါမွျမန္ျမန္စားရမွာ း)

    ခင္မင္လွ်က္
    သမီးစံ

    ReplyDelete
  5. ဘာမွ ပကာသနေတြမပါပဲ ရုိးရုိးနဲ႔ရွင္းရွင္းေလး စိတ္၀င္တစားဖတ္ခဲ႔ပါတယ္ ပုိက္ဆံေတြျပန္ရတယ္ဆုိလုိ႔ေတာ္ေသးတာေပါ႔
    တစ္ခ်ဳိ႕ ပဲြစားေတြျပန္မေပးတာမ်ားတယ္ေလ
    ေကာင္းကင္ျဖဴေလးနဲ႔ အျမန္ဆုံးနီးစပ္ပါေစလုိ႔
    ခင္မင္တဲ႔ jasmine

    ReplyDelete
  6. ေမာင္ဘုန္းရဲ႕ ဘဝခရီးကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာအျပည္႔ဘဲ
    ေလယာဥ္ၾကီး စကၤာပူေလပိုင္နက္မွာ ရက္၂၀ ဝဲေနတယ္ဆိုတာ အေတာ္ကို ထူးဆန္းလြန္းတယ္ေနာ္..
    အဲဒီအေၾကာင္းေလးက ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ေနရသလိုဘဲ.. မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ေနမိတယ္
    ဒါနဲ႔ ရက္၂၀ေတာင္ ေကာင္းကင္မွာ ဝဲေနတာ ေလယာဥ္ဆီမကုန္သြားဘူးလား.. ေလယာဥ္ေပၚမွာ ရက္ ၂၀စာ အစားအေသာက္ေရာ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွိရဲ႕လား.. အဲဒီအေၾကာင္းေလး အေတာ္စိတ္ဝင္စားလို႕ ေမးၾကည္႕တာပါ. တကယ္႕ကို သည္းထိတ္ရင္ဖိုပါလားေနာ္။။ ကိုယ္သာဆိုလဲ ေၾကာက္လုိက္မဲ႕ျဖစ္ျခင္း..
    ခ်စ္ညီမေကာင္းကင္ျဖဴနဲ႕လည္း အျမန္ဆံုးနီးစပ္ခြင္႔ရပါေစလို႔ေနာ္...

    ReplyDelete
  7. ေတာ္ေတာ္စံုတာပဲ
    ညီမေလးေကာင္းကင္ျဖဴနဲ႔ အျမန္ဆံုးနီးစပ္ပါေစေနာ္

    ReplyDelete
  8. အကိုေရ
    အမွတ္တရေတြကစံုေနတာပဲဗ်ိဳ႕
    ေလထဲမွာရက္၂၀ေလာက္၀ဲေနရတဲ႔အရသာကိုခံစားၾကည္႔ခ်င္လာျပီ..:)
    ဒါနဲ႔..ဥသွ်စ္ပင္..ကလားးညီတို႔နဲ႔နီးသလိုလိုပဲ
    ေရာက္ဖူးတယ္.အဲဒီကို..အမသူငယ္ခ်င္းေတြရွိလို႔
    မေကာင္းကင္ျဖဴနဲ႕လည္း အျမန္ဆံုး(ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္)နီးစပ္ပါေစဗ်ာ..:P

    ReplyDelete
    Replies
    1. ညီေတာ္ က ဥသွ်စ္ပင္ ေရာက္ဖူးတယ္ ...ဟုတ္လား ... ဥသွ်စ္ပင္ မွာေနတာေတာ့ မဟုတ္ ဘူး ပုသိမ္-မံုရြာ ကားလမ္း ေပၚမွာ ရိွတဲ့
      ကန္ ့ကူ နဲ ့ၾကာအင္း ရြာၾကာမွာ ေနတာ ညီေတာ္ ... သိတဲ့ အတိုင္းပဲ ေလ ဥသွ်စ္ပင္ နဲ ့ ၁၀ မိုင္ ပတ္ခ်ာ လည္မွာ ဘာေက်ာင္းမွ မရိွဘူးေလ ... တခ်ိဳ ့့ဆို ပဲၾကီး သဲကုန္း ကေန ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ သူေတာင္ ရိွတယ္ သူတို ့ဆို ၁၅မိုင္ ေလာက္ေဝးတယ္ေရာ ... ဒါက ကို တို ့ ၾကံခင္း ဘက္သြားတဲ့ လမ္းက လာတဲ့သူေတြ ... ဟို ဘက္ မင္းဘူး ဘက္ဆိုရင္ တလုတ္ပင္ ကေန လာတက္တဲ့သူ ရိွတယ္ေလ ... ဆရာမ တစ္ေရာက္ ဆိုရင္ အသက္ ၅၀ ရိွ ၿပီ ေန ့တိုင္း ၁၀ မိုင္ေလာက္ ေဝးတဲ့ တလုတ္ပင္ ကေန လာၿပီး စာသင္ရတာ .... အဲ့ နားမွာ အထက ေက်ာင္း က ဥသွ်စ္ပင္ မွာပဲ ရိွတယ္ေလ ....
      အရင္က ဆို အထက ခြဲ ပဲ ရိွတာ ...ကို တို ့ ၈ တန္းတုန္း က ပန္းေတာင္ မွာ စာေမးပြဲ သြားေၿဖ ရတယ္ ေလ ...

      Delete
  9. ငယ္ဘ၀အေၾကာင္းေလးဖတ္ခဲ႔ရပါတယ္
    ခ်စ္ရသူေကာင္းကင္ျဖဴေလးနဲ႔ အျမန္ဆုံး လက္တဲြႏုိင္ပါေစလုိ႔

    ReplyDelete