ရိုးရွင္းတဲ့ သက္ရိွ လူသား

လံွစိုက္ရာေျမနိမ့္ …. ဆိုရမလား ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္လို ့ ေျပာရမလား… ။ လွံလာစို္က္လို ့ ေျမ နိမ့္သြားတာလား … ။ ေျမနိမ့္ လို ့ လွံ လာစိုက္ တာလား … က်ေနာ္ မသိပါ ။ က်ေနာ္ တို ့ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာ မရိွအတူရိွအတူ ေန ့ရက္ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့ဘူးတယ္ ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ ့ ကုသိုလ္မ်ားမ်ား မလုပ္ျဖစ္ပင္မဲ့ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။

အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းပါတယ္ ။ မျမဲျခင္းတရားဆိုတာ သိပင္မဲ့ ဘယ္လိုမွ ေျဖမရ ပါ ။ ဒီေန ့ ည ၆နာရီ ၁၅မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္မွာ သူမ်က္လံုးကို ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိတ္ျပီးျပီ ဆိုတာသတင္းၾကားေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အရာရာျငိမ္သက္ သြားသလို ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာေပါ့ ။

လူဘဝ ဆိုတာရိုးရိုးေလးပါ .. ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ရႈပ္ယွက္ခက္ေနတာ လည္း က်ေနာ္ မေတြးတက္ေတာ့ဘူး ။ က်ေနာ္ပဲ အေတြးလြန္ေနသည္ေလာ … ။ လူ အခ်င္းခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ဆို တာ မရိွဘူးလို ့ က်ေနာ္ အခုထိ မယံုႏိုင္ေသးဘူး ။ ရင္ထဲမွာ ေမးခြန္းေတြအတြက္  က်ေနာ္ အိပ့္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးပါ … ။ လက္ေတြ ့ဘဝၾကီးက က်ေနာ္ သိခဲ့တာေတြနဲ ့ ေတာ္ေတာ္လြဲေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ဟာ အမွန္မဟုတ္တာေတြ ကို သင္ယူခဲ့မိတာမ်ားလား … ။

မေန ့ ညေန ၄နာရီခြဲတိတိမွာ မေတာ္တဆျဖစ္ပါတယ္ … ။ အေရးေပၚအေျခေနနဲ ့ ေဆးရံုကို ၅ နာရီေလာက္ေရာက္ပါတယ္ ။ တာဝန္က်ဆရာဝန္က အေရးေပၚခြဲစိတ္မို ့ လိုအပ္တယ္လို ့ မွတ္ခ်က္ေရးထားပင္မဲ့ ။ ၂၄ နာရီ ၾကာေစာင့္ရျပီ ယေန ့ညေန ၅နာရီ ထိုးေလာက္မွ ခြဲစိတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ … ။ ၆နာရီ ၁၅ မွာေတာ့ ခြဲစိတ္မူ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္ ။ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ေတာ့ ဆံုးရံႈးသြားပင္မဲ့ က်န္တစ္ဖက္ကိုေတာ့ ဘာမွ မထိခိုက္ေတာ့ပါဘူး ။ ခြဲစိတ္မို ့ ေစာင့္ရတဲ့ ၂၄ နာရီ အတြင္း လူေတြ ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္သြားမိပါတယ္ ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ဆို တာ သူတို ့ဆီမွာ မရိွပါဘူး ။ ေသေရးရွင္ေရ အေျခေနမွာေတာင္ ကိုယ့္အတြက္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြ ။  ၾကားရတဲ့ နားေတြ ျမင္ရတဲ့ အျပဳအမႈေတြ မယံုႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ။

တစ္မိုးေအာင္မွာ အသက္ရွင္ ၾကတာခ်င္းတူတူ IC ဆိုတာရိွမွ လူလို ့ သတ္မွတ္မည္ေလာ ။ ဥပေဒ ဆိုတာက လူတစ္ေယာ္ရဲ့  အသက္ ထက္အေရးၾကီးေနတာလား ။

က်ေနာ္ ဟာ ဥပေဒ ပညာကို ေက်ေက်နပ္နပ္စိတ္ဝင္တစားသင္ယူခဲ့ ဖူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ ။ ဥပေဒဆိုတာ က်ေနာ္ တို ့ လူသားေတြ ရဲ့ ဘဝ အတြက္  လံုျခံဳမႈ နဲ ့ သာတူညီမွ် ျဖစ္ေစမႈ ကို ေဖာ္ေဆာင္တယ္လို ့ ယံုၾကည္ထားသလို အဲ့လို ျဖစ္ေစတယ္လိုပဲ သင္ယူခဲ့ရတာပါ ။ အခုလက္ေတြ ့ဘဝၾကီးမွာေတာ့ က်ေနာ္ သိတာေတြ မွားကုန္ပါျပီ ။ က်ေနာ္က အမွားေတြကိုပဲ အသင္ယူမိခဲ့တာလား .... ။ လူတစ္ေယာက္ ေသေရးရွင္ေရးမွာ ဥပေဒ က ပထမ လူအသက္က ဒုတိယ ေနရာ မွာေနခဲ့ရပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ က်ေနာ္ တို ့က အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစားျဖစ္ေနလို ့ပါ … တဲ့ ။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ျပည့္ေတာ့မယ္ လူဘဝၾကီးထဲမွာ ရွင္သန္ခဲ့ရတာ အခုမွ ကိုယ့္ကိုယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစား ျဖစ္ေနပါလားလို ့ ေတြးမိတာ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ညံံ့လြန္းတယ္လို ့ အရွက္ရမိပါတယ္ ။

လူ …  အခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ နဲ ့အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ဆိုတာ ရိွေနသမွ်ေတာ့ သာတူညီမွ်ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေရႊခ်ထားပါေစ … ေသြးေတြ စြန္းေနအံုးမည္ ။ အဖြဲ ့တစ္ဖြဲ ့ ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၊ တစ္စံုတစ္ဦးက ေပးမွ ရတာ လူ ့အခြင့္အေရးတဲ့လား …. ။ ေပးမွရတာ အခြင့္အေရးတဲ့ ……. ။ ဒီေလာက္နဲ ့တင္ ေတာ္ေတာ္ ရီစရာေကာင္းေနပါျပီ ။ ဒါကို အားမရလို ့ လူ ့အခြင့္ေရး ဆိုျပီ ေရႊေရာင္ေခါင္းစီးေတြနဲ ့ သဘာဝ တရားၾကီးကို မိႈင္းတိုက္ခံေနရတာကို လက္ခုပ္တီးေပးရမည္ေလာ …. ။

 ေပးမွရတာ အခြင့္အေရး မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္သူမွေပးစရာမလိုပါဘူး ။ သဘာဝေလာကၾကီးက ေပးျပီသာပါ ။ လူတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္တာ သဘာဝကေပးတဲ့ အခြင့္အေရးပါ ။ အသက္ရွင္ခြင့္ရေအာင္ ကာကြယ္ေပးတာမွ လူ ့အခြင့္ေရးေဖာ္ေဆာင္တာပါ ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္စံုတစ္ဦးက အသက္ရွင္ခြင့္ ေပးမွ ၊ အသက္ရွင္မို ့ ခြင့္ေတာင္းမွ ရတာကို လူ ့အခြင့္ေရးလို ့ ဆိုခ်င္ၾကတာလား ..... ။

က်ေနာ္ တို ့ ရွင္သန္မို ့အတြက္ စိတ္မပါတဲ့ ပါတီ ဆိုတာ ဝင္ရမွာလား ... ။ ေနရင္းထိုင္ရင္းဒုကၡသည္ လုပ္ရမွာလား ... ။ ရွင္သန္မႈအတြက္ သနားခံ ခိုလံုခြင့္ေတာင္းရမွာလား ။ ႏိုင္ငံသား ၊ ႏိုင္ငံျခားသား ျဖစ္တည္မႈ က ေသေရးရွင္ေရးထက္အေရးၾကီးေနတာလား .. ။ ပညာတက္ ၊ ပညာရွင္မ်ားရဲ့ တန္းတူအခြင့္အေရး ဆိုတာရယ္ လႈ ့အခြင့္ေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြေအာက္မွာ က်ေနာ္ တို ့ ဘဝေတြ လံုျခံဳမႈ ကင္းမဲ့ေနတာ ဘယ္သူသိႏိုင္မွာ .... လည္းဗ်ာ ..။

တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ တို ့ဆိုတာ သဘာဝ ေလာကၾကီးထဲက ဘာမွ မထူးဆန္း တဲ့ လူသားေတြပါပဲ ။ ဒုကၡသည္လည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ ခိုလံုတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္ငံသားလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္ငံျခားသားလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ အရမ္း …. အရမ္း …. ကို    ရိုးရွင္းတဲ့ သက္ရိွ လူသား …… ေတြပါ …။

ေမာင္ဘုန္း